Najnowsze artykuły
- ArtykułyRozdajemy 100 książek i konta premium w aplikacji. Konkurs z okazji Światowego Dnia KsiążkiLubimyCzytać2
- ArtykułyCi, którzy tworzą HistorięArnika0
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Spotkanie“ Agnieszki PtakLubimyCzytać2
- ArtykułyŚwiętujemy Dzień Ziemi 2024. Oto najciekawsze książki dla każdego czytelnikaAnna Sierant18
Popularne wyszukiwania
Polecamy
August Wilkoński
Źródło: www.osieczna24.pl/ramoty-i-ramotki
Znany jako: Au-Wi, Chirurg FilozofiiZnany jako: Au-Wi, Chirurg Filozofii
3
7,0/10
Urodzony: 28.08.1805Zmarły: 04.02.1852
August Wilkoński, kryptonim Au-Wi, przydomek Chirurg Filozofii, był prozaikiem, satyrykiem, krytykiem literackim, wydawcą. Brał udział w powstaniu listopadowym. Urodził się 28 sierpnia 1805 w Kąkolewie, koło Osiecznej, z Marianny Borzęckiej i Franciszka Alojzego Wilkońskiego herbu Odrowąż, dziedzica w Kąkolewie, jako najmłodszy i trzeci syn.
W 1832 został skazany na 12 lat twierdzy za zabicie oficera pruskiego w pojedynku (odsiedział 3 lata). W latach 1848-1850 był więziony za działalność patriotyczną. Był prezesem honorowym grupy literatów warszawskich, która nazwała się Cechem Głupców i działała gł. w latach 1844-1845 w salonie Wilkońskich przy ówczesnej ul. Nowosenatorskiej w Warszawie(dziś: Moliera) i rozpadła w wyniku aresztowań 1846 roku. Pełnił funkcję redaktora i sekretarza almanachu tej grupy pn. Dzwon Literacki. Współpracował też m. in. z Dziennikiem Warszawskim. Zmarł 4 lutego 1852 w Siekierkach koło Swarzędza. Wilkoński to jeden z najlepszych polskich humorystów i satyryków; do klasyki przeszedł zbiór Ramoty i ramotki literackie (Biblioteka Warszawska 1841-1845 i Dzwon Literacki 1846; wydanie książkowe w 4 t. w 1845-1846, wydanie rozszerzone w 5 t. - L. Merzbach 1862 pt. Ramoty i ramotki Augusta Wilkońskiego),wielokrotnie wznawiany w różnych konfiguracjach. Ostatni wybór, jednotomowy, pochodzi z r. 1950 (Czytelnik). Dopiero niedawno pojawił się ebook. Pod niejedną z nich widnieje dowcipny podpis autora "Au-Wi, chirurg filozofii, krzyża naturalnego kawaler". Jego "ramoty" i "ramotki" to z reguły lekkie, dowcipne i cięte historyjki i eseje, których ostrze zwracał Wilkoński głównie przeciwko wadom szlachty - pijaństwu, karciarstwu, ciemnocie, piętnował także złe wychowanie i najgorsze przywary tzw. złotej młodzieży. Po śmierci cenionego satyryka rodzina i przyjaciele zebrali i wydali w hołdzie Wilkońskiemu dwutomowy zestaw utworów pt. Wiązanka, na którego stronie tytułowej widnieje zamiast imienia i nazwiska autora słynne określenie własne satyryka - Chirurg Filozofii. Jego żoną była Paulina Wilkońska, z domu Laucz (Lautsch),1815-1875 - powieściopisarka, redaktorka pamiętnikarka i wierna towarzyszka życia. (msn) *** W zasadzie mógłbym jeszcze polecić omówienie życia Wilkońskiego, jakie można znaleźć w: Full text of "Wiek XIX : sto lat myli polskiej; yciorysy, streszczenia, wyjtki" (http://archive.org/stream/wiekxixstolatmyl09chrz/wiekxixstolatmyl09chrz_djvu.txt) które zaczyna się tak: "Ulubiony niegdyś, a i dziś jeszcze nie zapomniany ramotkarz. jeden z najbardziej typowych humorystów polskich ubiegłego stulecia, „chirurg filozofji", „kawaler krzyża naturalnego". „Łysina Chudeusz", „literat od ciemnej gwiazdy", „członek akademji pa- canowskiej", „kawaler wielkiej gwiazdy szlachectwa" i jak tam jeszcze siebie nazywał ten pisarz, co pod formą lekką, pustą, często rubaszną szerzył szczytne ideały miłości ojczyzny i bliźniego, nie miał August Wilkoński, mimo pozorów beztroski i jowjalności. jak to nieraz z humorystami bywa, wesołego życia. Ten, który bawił i śmieszył innych, częściej bywał pod wozem, niż na wozie ; życie nie słało mu się po różach, lecz szło, jak po grudzie, gro- żąc raz po raz wykolejeniem na kamieniach i wybojach polsk bytowania politycznego i literackiej biedy." Ale jest z tym tekstem jeden problem - został przerobiony ze skanu, ale wpuszczono go do sieci "jak jest", bez poprawienia błędów z oryginałem (pal sześć literówki czy opustki liter z polskimi znakami diakrytycznymi, ale są tam gorsze kawałki...).http://www.osieczna24.pl/ramoty-i-ramotki
W 1832 został skazany na 12 lat twierdzy za zabicie oficera pruskiego w pojedynku (odsiedział 3 lata). W latach 1848-1850 był więziony za działalność patriotyczną. Był prezesem honorowym grupy literatów warszawskich, która nazwała się Cechem Głupców i działała gł. w latach 1844-1845 w salonie Wilkońskich przy ówczesnej ul. Nowosenatorskiej w Warszawie(dziś: Moliera) i rozpadła w wyniku aresztowań 1846 roku. Pełnił funkcję redaktora i sekretarza almanachu tej grupy pn. Dzwon Literacki. Współpracował też m. in. z Dziennikiem Warszawskim. Zmarł 4 lutego 1852 w Siekierkach koło Swarzędza. Wilkoński to jeden z najlepszych polskich humorystów i satyryków; do klasyki przeszedł zbiór Ramoty i ramotki literackie (Biblioteka Warszawska 1841-1845 i Dzwon Literacki 1846; wydanie książkowe w 4 t. w 1845-1846, wydanie rozszerzone w 5 t. - L. Merzbach 1862 pt. Ramoty i ramotki Augusta Wilkońskiego),wielokrotnie wznawiany w różnych konfiguracjach. Ostatni wybór, jednotomowy, pochodzi z r. 1950 (Czytelnik). Dopiero niedawno pojawił się ebook. Pod niejedną z nich widnieje dowcipny podpis autora "Au-Wi, chirurg filozofii, krzyża naturalnego kawaler". Jego "ramoty" i "ramotki" to z reguły lekkie, dowcipne i cięte historyjki i eseje, których ostrze zwracał Wilkoński głównie przeciwko wadom szlachty - pijaństwu, karciarstwu, ciemnocie, piętnował także złe wychowanie i najgorsze przywary tzw. złotej młodzieży. Po śmierci cenionego satyryka rodzina i przyjaciele zebrali i wydali w hołdzie Wilkońskiemu dwutomowy zestaw utworów pt. Wiązanka, na którego stronie tytułowej widnieje zamiast imienia i nazwiska autora słynne określenie własne satyryka - Chirurg Filozofii. Jego żoną była Paulina Wilkońska, z domu Laucz (Lautsch),1815-1875 - powieściopisarka, redaktorka pamiętnikarka i wierna towarzyszka życia. (msn) *** W zasadzie mógłbym jeszcze polecić omówienie życia Wilkońskiego, jakie można znaleźć w: Full text of "Wiek XIX : sto lat myli polskiej; yciorysy, streszczenia, wyjtki" (http://archive.org/stream/wiekxixstolatmyl09chrz/wiekxixstolatmyl09chrz_djvu.txt) które zaczyna się tak: "Ulubiony niegdyś, a i dziś jeszcze nie zapomniany ramotkarz. jeden z najbardziej typowych humorystów polskich ubiegłego stulecia, „chirurg filozofji", „kawaler krzyża naturalnego". „Łysina Chudeusz", „literat od ciemnej gwiazdy", „członek akademji pa- canowskiej", „kawaler wielkiej gwiazdy szlachectwa" i jak tam jeszcze siebie nazywał ten pisarz, co pod formą lekką, pustą, często rubaszną szerzył szczytne ideały miłości ojczyzny i bliźniego, nie miał August Wilkoński, mimo pozorów beztroski i jowjalności. jak to nieraz z humorystami bywa, wesołego życia. Ten, który bawił i śmieszył innych, częściej bywał pod wozem, niż na wozie ; życie nie słało mu się po różach, lecz szło, jak po grudzie, gro- żąc raz po raz wykolejeniem na kamieniach i wybojach polsk bytowania politycznego i literackiej biedy." Ale jest z tym tekstem jeden problem - został przerobiony ze skanu, ale wpuszczono go do sieci "jak jest", bez poprawienia błędów z oryginałem (pal sześć literówki czy opustki liter z polskimi znakami diakrytycznymi, ale są tam gorsze kawałki...).http://www.osieczna24.pl/ramoty-i-ramotki
7,0/10średnia ocena książek autora
3 przeczytało książki autora
5 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Wiązanka układu ś.p. Chirurga Filozofii. T. 2
August Wilkoński
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
1858