Stanisław Gawlikowski

Cześć, spotykamy się znowu przy szachach. Jeszcze raz i kawa. Mała czarna. Jest to jedna z pierwszych książek szachowych jakie wpadły mi w ręce. Dawno temu, gdy przeglądałem biblioteczkę mojego dziadka. Tak jak wtedy zachwyca. Przedstawione są w niej najważniejsze partie i mecze ostatnich lat(kilkudziesięciu czy już setek). A jest o czym pisać. Jeden z opisywanych zawodników poświęcił bardzo dużo czasu by trenować.... przebywanie w zaczadzonym miejscu. Dokładnie tak. W pomieszczeniu, gdzie ktoś tak nakopcił, że można powietrze nożem kroić. Rywal był palaczem(wtedy można było palić grając przy szachownicy o tytuły) więc zawodnik obawiał się, że jego gra się pogorszy. Wniosek trenuj granie w zakopconym miejscu. O kogo chodzi? Przeczytaj i mi powiedz. Inny mógł mieć przewagę, bo format walki o tytuł, z partiami w różnych miastach mógł osłabić starszego rywala. W szachach wszystko jest dozwolone jak widać. Takimi anegdotami ta książka stoi. Warto powiedzieć, jedną rzecz. Partie są przedstawione jednak nie są bardzo dokładnie opisane. Tak kiedyś pisano. To czytelnik ma analizować, uczyć się i zachwycać. Gdy byłem dzieckiem to mnie trochę odtrącało i tylko czytałem otoczkę. Teraz, gdy jestem już lepszy analizuje i uczę się. Polecam z całego serca!!!