Sharon Marshall

"Cena plotki" (a w zasadzie "Tabloid girl") to pierwsza książka, po którą sięgnąłem dzięki rekomendacji Doroty Wellman. Oczekiwania względem tej "nagiej prawdy o dziennikarzach i celebrytach" rozminęły się z rzeczywistością (i bardzo dobrze!) - zamiast nieprzyzwoitych wyznań celebrytów mamy opis 10-letniej kariery "tabloidowej pismaczki". I to bardzo fascynującej kariery! Publikacja ta musi być tym bardziej niesamowita dla brytyjskiego czytelnika, gdyż zawiera wiele sławnych nazwisk, z którymi Sharon Marshall się stykała. To trochę tak, jakby w Polsce dziennikarz "Faktu" wydał książkę, w której opisuje zawodowe przygody z Dorotą Rabczewską, Kubą Wojewódzkim, Edytą Górniak, Katarzyną Cichopek itp. Autorka jednak musiała część rzeczy zmienić - ze wszystkich redakcji, w których pracowała musiała zrobić jedną. Nie poznamy też wszystkich nazwisk - np. mężczyzny, z którym po libacji alkoholowej przespała się (a miała zdobyć materiał na artykuł nie uprawiając z nim seksu). Ów pan do dziś ma udane małżeństwo, pomimo tej wpadki. O czym możemy przeczytać? O wieczorku swingersów, na który trzeba się wkręcić z kolegą z redakcji udając parę chętną do wymiany partnerów na dobry seks. O wkradaniu się na plan serialu "Przyjaciele". O udawaniu dalekiej rodziny na ślubach gwiazd. O dręczeniu żałobników w trakcie pogrzebu pytaniami o to, jaką bieliznę założono zmarłemu. O przebieraniu się w lateksowe kostiumy zwiedzając schadzki sadomasochistów. Dowiemy się też czym są "progi", jak zarezerwować materiał na wyłączność i jak powstaje czterostronicowy artykuł na podstawie wywiadu, w którym gwiazda wypowiedziała tylko jedno słowo: tak lub nie. Czytając o przykładowych zabiegach bardzo łatwo przywołać w pamięci przeczytane wiadomości w naszych polskich bulwarówkach. "Cena plotki" to zbiór zawodowych historii opisanych w lekki, fascynujący i żartobliwy sposób. To, co udało się Sharon Marshall osiągnąć pozwoliło też zdystansować się do swojej przeszłości. Wszak niewiele osób zniosłoby życie dziennikarza tabloidowego. Książka ta jest pozycją obowiązkową dla fanów gazet brukowych, osób zainteresowanych dziennikarstwem i samych studentów dziennikarstwa. Idealnym podsumowaniem całej publikacji jest poniższy cytat, który pokazuje świetną zabawę bulwarowych pismaków, jednocześnie zawierający dozę goryczy: "sąsiedzi zapukali do mych drzwi, by oskarżyć mnie o bycie prostytutką [...] dzień wcześniej wybiegłam z mieszkania wrzeszcząc: - Więc to będzie 10 tysięcy za pełen seks, 20 za cokolwiek niezwykłego, ale jeśli mniej, to umówimy się na 3!"