Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jaroslav Pelikan podjął w niniejszej pracy zagadnienie formowania się doktryny chrześcijańskiej w okresie od roku 100 do 600. Książka przynależy więc zarówno do zagadnień historii Kościoła, jak i historii idei – sam Autor tak ją klasyfikuje. Mimo iż została napisana dość trudnym naukowym językiem, to także czytelnicy bez akademickiego przygotowania teologicznego mogą po nią sięgnąć. Myślę, że warto, ponieważ Pelikan obszernie przedstawił najważniejsze zagadnienia doktryny, a więc tego, w co Kościół wierzy, czego naucza i co wyznaje. Dużo miejsca poświęcił polemice ortodoksów z myślą klasyczną, żydowską, później zaś także z różnymi herezjami. Najwięcej miejsca zajmują w książce zagadnienia dotyczące Trójcy Świętej oraz wcielenia Chrystusa. Autor omawia zarówno wkład Wschodu, jak i Zachodu chrześcijaństwa w formowanie się wspólnej tradycji. Dużo jest uwag natury językowej, które zainteresują hellenistę czy latynistę. Należy podkreślić wysoki poziom edycji – Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego zadbało o ładny wygląd, korektę, a także wykaz bibliografii, indeks oraz index locorum. Sądzę, że to pozycja, po którą powinni sięgnąć nie tylko teologowie, ale także chrześcijanie, którzy chcą wiedzieć, w co wierzą. Tomasz Babnis