Oliver Taplin

Praca Taplina ukazuje interesujące spojrzenie na zagadnienie tragedii greckiej. Główna teza brzmi tak: należy patrzeć na tragedię nie z perspektywy tekstu, ale z perspektywy przedstawienia, akcji, inscenizacji - to jest bowiem jej naturalne środowisko. Egzemplifikując swoją tezę (do której mnie przekonał) podał Autor bardzo wiele ciekawych uwag dotyczących choćby podobieństw między poszczególnymi scenami dramatu. Akcentuje znaczenie takich kwestii, jak gest, rekwizyt, hałas/cisza, wejście/wyjście. Analizie poddał Autor dziewięć z kilkudziesięciu zachowanych tragedii, po trzy każdego z wielkich tragików ateńskich. Myślę, że jest to bardzo dobra książka dla osób znających przynajmniej w pewnym stopniu twórczość Ajschylosa, Sofoklesa i Eurypidesa. Osobne pochwały należą się tłumaczowi, który ładnie przełożył trudny tekst, a poza tym uzupełnił przy każdym cytacie podał obok wersyfikacji Taplina także tę występującą w przekładzie polskim (a często się one różnią). Książka z pewnością godna polecenia wszystkim teatrologom, filologom klasycznym i po prostu miłośnikom teatru. Tomasz Babnis