Irena Przewłocka

Książka Ireny Przewłockiej w zasadzie jest przeznaczona dla starszych dzieci. Jednakże problemy w niej poruszone i psychologiczne portrety postaci sprawiają, że każdy może skorzystać na jej przeczytaniu. Akcja dzieje się w Kanadzie, gdzie osiadł polski emigrant, dawny uczestnik Powstania Warszawskiego. Polska ziemia, jej dzieje, pamięć o walce o wolność to dla niego sprawy najważniejsze. Jednak jego dzieci urodzone na obczyźnie już tego tak głęboko nie odczuwają, może nie chcą, raczej chyba nie potrafią. Świetości ojca nie są ich świętościami. Do tego dochodzi różnica pokoleń. To rodzi konflikty. Zresztą problemów jest więcej. Rodzeństwo walczy między sobą o miłość i uznanie ojca. Tyle o postaciach. Dużą zaletą książki są opisy przyrody: krajobrazy, zwierzęta i roślinność, kształty i kolory, odgłosy. W tej opowieści puszcza żyje: "przysiada, kuli się, bucha żarem". Największy minus to zakończenie, a właściwie jego brak. Na razie nie wiem, czy ta historia posiada jakiś dalszy ciąg.