Najnowsze artykuły
ArtykułyFestiwal Literatury Azjatyckiej w Warszawie – listopadowe wydarzenie pełne kulturalnych atrakcji
4
ArtykułyZmarł jeden z najważniejszych arabskich pisarzy. Mówił o sobie jako o „Palestyńczyku z wyboru”
2
ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Cicha lokatorka” Clémence Michallon1
ArtykułyWybrano debiut roku. Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza dla Grzegorza Bogdała
1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Egon Tatjana 
Pomysł na głównego bohatera nie jest może jakoś szczególnie odkrywczy i od razu widać na kim mógł być wzorowany (Lobo, Ranx). Egon miał potencjał, ale został on zmarnowany. Obie przedstawione w tym zbiorczym wydaniu historie są dość chaotyczne, a o samym Egonie i przedstawionym świecie czytelnik nie dowiaduje się niemal niczego. Autor(ka) scenariusza zna filmy Q. Tarantino, bo jeden z dialogów dzieciaków w pierwszej historii to bezpośrednie odniesienie do znanej sceny z "Reservoir Dogs", ale takich zabawnych momentów jest niewiele. Szkoda...
Egon Tatjana
EGON, KLAWO JAK CHOLERA?
Kiedy swego czasu, ponad dwie dekady temu, Mandragora wypuściła na rynku ten komiks, mówiło się o nim, jako o swoistym niedorobionym „Lobo”. No i coś w tym jest. To, co serwuje nam tajemnicza Tatjana z pomocą Alberto Ponticelliego, to rzeczywiście rzecz w takim stylu – w stylu Lobo, Maski, Deadpoola trochę też. Niespełniona, jakby być mogła, bo jednak sporo zabrakło, bym czytając, chciał zacytować klasyka i rzucić „Egon, klawo jak cholera”, ale nie jest też tak źle, bym ciepnął tym w kąt i powiedział, że nie warto było.
Egon ma wielki nos i wielkie mięśnie. A i przy okazji nie czuje bólu i umrzeć też nie może. Co z tym robi? A zabija ludzi. Tylko nie jest to tak oczywiste, jak mogłoby się wydawać, bo robi to z konkretnych pobudek – wyzwala od życia tych, którzy jego zdaniem żyć już nie chcą. Co jednak będzie, kiedy zabije przypadkowo nie tę osobę?
http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2023/05/egon-tatjana-alberto-ponticelli.html
