Andrzej Witko

„Pragnę, aby poznał świat cały miłosierdzie moje. Niepojętych łask pragnę udzielać duszom, które ufają mojemu miłosierdziu”. Tymi oto słowami skierowanymi do Faustyny Kowalskiej siostry ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia Pan Jezus miał przekazać światu orędzie Bożego Miłosierdzia. Siostra Faustyna poczuła się szczególną apostołką powierzonej prawdy, która mówi, że miłosierdzie Boże jest największym przymiotem Boga i wszystko ma w nim swe istnienie. Swoje mistyczne przeżycia i rozmowy z Miłosiernym Jezusem Faustyna zapisywała w słynnym „Dzienniczku”, który stał się już klasyką mistycznej literatury. Głównym przesłaniem objawień jakich dostępowała Faustyna było głoszenie miłosierdzia Bożego, wezwanie do ustanowienia święta ku czci Bożego Miłosierdzia w pierwszą niedzielę Wielkanocy, wprowadzenie kultu obrazu Jezusa Miłosiernego z napisem „Jezu Ufam Tobie” oraz założenie nowego zgromadzenia zakonnego, a także propagowanie nowych modlitw: nowenny i koronki. Siostra Faustyna pisała: „ Celem moim jest jednoczyć się ścisłe z Bogiem przez miłość, a przeznaczenie moje jest uwielbić i wysławić Miłosierdzie Boże”. Starała się wsłuchać z ufnością w głos Chrystusowego Miłosierdzia, w nim pokładała całą swoją nadzieję. Wezwania do apostołowania nie pozostawiała bez odpowiedzi: „Pragnę przechodzić świat cały i mówić duszom o wielkim Miłosierdziu Boga” Wydawnictwo M wydało dosyć obszerną pozycję książkową, w które można zaleźć dużo informacji na temat siostry Faustyny, historii i sprawowania kultu Jezusa Miłosiernego, księdza Sopoćki, dzięki którego staraniom ustanowiono święto i rozpowszechniono orędzie Boże przekazane siostrze Faustynie. W książce znajdziemy także bogaty komentarz teologiczny. http://www.mwydawnictwo.pl/p/1151/1001-rzeczy-o-miłosierdziu-bożym-i-św-faustynie