Leszek Miller

Długo czekałem na tę książkę i trochę się rozczarowałem. Przede wszystkim książka, wg reklamy, miała ukazywać drogę Millera od robotnika do premiera. Niestety tej drogi przedstawionej jest jak na lekarstwo, ledwie kilkanaście stron. Miller właściwie od razu wchodzi do gmachu KC. Moim zdaniem można było ten wątek wychodzenia z biedy rozwinąć, zwłaszcza że Miller służył w marynarce, a ten temat w rozmowie prawie nie pada (choć są zdjęcia). Druga kwestia: rozmowa jest bardzo chaotyczna. Niby jest zachowana chronologia, ale pytania często się powtarzają, jak również odpowiedzi. Wątek Leppera ciągnie się niemiłosiernie. Widać tutaj nawet irytację Millera, który powtarza kilka razy: "Mówiłem już o tym." Kolejną kwestią jest maniera Lisa, który nie używa nazwisk, tylko imion lub zdrobnień. "Józek", "Olek", ok, ale w takim natężeniu to przeszkadza i irytuje. I nic właściwie nie ma o katastrofie helikoptera z Millerem na pokładzie (choć znów, jak w przypadku służby w marynarce - są zdjęcia). Jest za to dużo o ostatnich wyborach, Tusku, Kaczyńskim, PiSie i Czarzastym. Czytelnik więc ma do czynienia trochę ze spowiedzią życia, a trochę z bieżącym komentarzem politycznym. Na tle świetnego wywiadu Kaczorowskiego z Kwaśniewskim, w którym wszystko było poukładane i rozmowa rzeczywiście wciągała, ta propozycja wypada dużo gorzej. A szkoda, bo Miller to świetny rozmówca, znany z ciętych ripost (patrz: Miller o Annie Marii Żukowskiej). Tutaj tego nie ma. Na plus ładne wydanie i tylko kilka literówek (to moja trzecia książka z wydawnictwa Tomasza Lisa; poprzednie książki cierpiały na ewidentny brak korekty). Tutaj z korektą znacznie lepiej, ale brakuje redakcji. Pośpiech? Mimo wszystko polecam.