Najnowsze artykuły
- ArtykułyEdukacja jako klucz do wolności. „Dziewczyna o mocnym głosie” Abi DaréAnna Sierant1
- ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Drużyna A (A)” Tomasza Kwaśniewskiego i Jacka WasilewskiegoLubimyCzytać2
- ArtykułyTrzeci tom serii o Medei Steinbart już dostępny w Storytel. Wywiad z autorką, Magdaleną KnedlerLubimyCzytać1
- ArtykułyZ Memphis na Manhattan – „Wymiana” Johna GrishamaBartek Czartoryski1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Sajat-Nowa
Znany jako: Սայաթ-Նովա, საიათ-ნოვა,...Znany jako: Սայաթ-Նովա, საიათ-ნოვა, Sayat-Nova
3
6,7/10
Urodzony: 14.06.1712Zmarły: 22.11.1795
Sajat-Nowa (ur. jako Harutiun Sajatian) - ormiański poeta i trubadur urodzony w Gruzji.
Był aszikiem, czyli kimś w rodzaju kaukaskiego trubadura.
Tworzył po ormiańsku, gruzińsku i persku, jednak większość swych dzieł spisał w języku gruzińskim. Stąd dziś jest chołubiony zarówno przez Ormian jak i Gruzinów.
W Polsce z twórczością Sajat-Nowy można było zapoznać się dzięki "Antologii poezji gruzińskiej" (Czytelnik, 1961).
Żona: Marmar (do 1768, jej śmierć),4 dzieci: 2 córki: Sara i Mariam oraz 2 synów: Ogan i Melikset.
Był aszikiem, czyli kimś w rodzaju kaukaskiego trubadura.
Tworzył po ormiańsku, gruzińsku i persku, jednak większość swych dzieł spisał w języku gruzińskim. Stąd dziś jest chołubiony zarówno przez Ormian jak i Gruzinów.
W Polsce z twórczością Sajat-Nowy można było zapoznać się dzięki "Antologii poezji gruzińskiej" (Czytelnik, 1961).
Żona: Marmar (do 1768, jej śmierć),4 dzieci: 2 córki: Sara i Mariam oraz 2 synów: Ogan i Melikset.
6,7/10średnia ocena książek autora
14 przeczytało książki autora
39 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Lajla i Madżnun Janusz Krzyżowski
6,7
Piękna historia bezgranicznej, szczerej i szaleńczej miłości Lajli i Madżnuna, którym nie było dane żyć razem, a jednocześnie nie potrafili żyć osobno, co doprowadziło do pasma nieszczęść. W literaturze nie brakuje tragicznych kochanków, jednak dzieje tej dwójki zrobiły na mnie szczególne wrażenie, poruszyły emocje i skłoniły do przemyśleń.
Warto poświęcić czas na przeczytanie tej adaptacji p. Krzyżowskiego, mimo, że można by całość streścić w kilku stronach (co z resztą jest dostępne w internecie). Jednak w streszczeniu nie odnajdziemy klimatu opowieści, jej czaru. Ponadto autor włożył wiele pracy, tworząc przekład z różnych źródeł i języków oraz ubogacając całość bliskowschodnią poezją.
Lajla i Madżnun Janusz Krzyżowski
6,7
Po tę książkę sięgnęłam dlatego, że niedawno czytałam „Tęsknotę i język kłamstwa” Navisa Norda, w której przytoczone jest streszczenie tej historii.
„Lajla i Madżnun” to historia, która była inspiracją do powstania „Romea i Julii”. Ciekawa historia nieszczęśliwej miłości przepleciona bliskowschodnią poezją. Wydaje mi się jednak, że streszczenie zamieszczone w książce „Tęsknota i język kłamstwa” jest bardzo dobre i wystarcza, by dobrze poznać historię tej pary.