Lidia Grzegórska

Ot niewielka książeczka mieszcząca się na dłoni wydana w 210 tysiącach egzemplarzy. Ta o to książka przedstawia losy dzieci siłą zabranych z walczącej Warszawy po Powstaniu Warszawskim w 1944r. Straszliwe losy zgotowane przez nazistów z Himmlerem na czele. Smutny obraz wojennej Polski, w której wszystko co powszednie było na miarę złota i przede wszystkim życia. Poniżający obraz obozowej natury, istna szkoła przetrwania widziana oczami dzieci w pasiastych piżamach. Jak to jest, że ludzie są w stanie ludzi tak upodlić? Czy taka jest nasza natura, a z drugiej strony, czy Hitler mógł tę wojnę wygrać ideałowo, nawet jeśli ogólnie ją przegrał? Pytanie to może budzić konsternację, jednakże jest pewnym przedstawieniem życiowych historii występujących w tej książce bohaterów. Stacja Oświęcim, zatrzymajmy się i wspomnijmy pochylając głowę.