Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są książki, których treść ani fabuła nie pozostają na długo w pamięci czytelnika. Niestety - obawiam się, że powieść napisana przez Ewę Manasterską należy do tego rodzaju pozycji. Dość oklepana fabuła - ot, jest sobie dwoje ludzi, on i ona, którzy poznają się na studiach. Teoretycznie, coś mogłoby z tego być, jednakże splot nieoczekiwanych wydarzeń sprawia, że nic z tego nie wychodzi. Mija kilka lat, i para ponownie spotyka się już w zgoła innych okolicznościach. Co dalej - łatwo można się domyślić. Jak już napisałam wcześniej, historii opierających się na takim a nie innym schemacie powstała masa. Sęk w sposobie ich opowiadania. Są autorzy, którzy potrafią tak rozbudować pewne wątki i stworzyć na tyle ciekawe portrety psychologiczne postaci, że można ich dzieła obdarzyć zainteresowaniem. Niestety - istnieje także druga kategoria, która powielając oklepane scenariusze nie wnosi nic nowego, a język i stylistyka pozostawiają wiele do życzenia. I do takich książek zalicza się właśnie "Życie z blondynką". Ponadto nie wiem komu przyszło do głowy porównanie do Bridget Jones - ja, pomimo uporczywych wysiłków nie dogrzebałam się żadnej analogii do przygód sympatycznej trzydziestokilkulatki z Londynu. Generalnie - nie polecam. Chyba że czytelnik ma ochotę na odmóżdżenie totalne i lekturę pozycji, o której z całą pewnością zapomni już po kilku godzinach.