Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zacznę nietypowo: jak dotąd z literaturą young adult miałem do czynienia w seriach "Harry Potter", "Opowieści z Narni", "Gone. Zniknęli", "Kwartet Dawcy", "Piąta fala", "Igrzyska śmierci", "Więzień labiryntu", "Pani Peregnine" oraz częściowo (z powodu niewydania wszystkich tomów po polsku) z seriami "Reckless", "Podzieleni" i "Ruchomy chaos". Napocząłem również serię "Wojownicy". Wiedziałem już mniej więcej "z czym to się je", dlatego zdecydowałem się w końcu przeczytać "Niezgodną". Jestem świeżo po lekturze pierwszego tomu i niestety nie mogę podzielić zachwytu wielu osób nad tą książką. Za okładką pojawiły się opinie, że powieść Veronicki Roth jest lepsza od "Igrzysk śmierci". Absolutnie się z tym nie zgadzam. Widzę za to nawiązania do "Dawcy", mojej ulubionej książki, acz założenia i zabiegi w książce Lowry, które zostosowane zostały i tutaj, w tamtej książce są bardziej subtelne. Niestety w o wiele gorszym wydaniu. Przez jakieś trzysta stron ledwo zarysowane postaci w nie do końca zrozumiałym świecie (konkretnie w bezimiennym mieście),w którym panuje rząd (serio?; jak miasto to chyba samorząd),w którym zasiadają członkowie jednej z pięciu frakcji, na które podzielone jest miasto, ćwiczy do zostania członkiem frakcji. Większość z tych frakcji za bardzo się nawzajem nie lubi. Niewiele poza tym wiemy, podobnie, jak niewiele dowiadujemy się o postaciach, nawet o bohaterce, która jest niska, ma rodziców z frakcji altruistów (tych od rządu). I w sumie ani ona, ani nikt inny szczególnie mnie podczas lektury nie obchodził. Nawet na ostatnich około pięćdziesięciu stronach, kiedy akcja nagle rusza. Do wszystkiego, co złe, dodam coś, czego w książkach szczególnie nie lubię, a mianowicie narrację prowadzoną w czasie teraźniejszym (obronną ręką wyszedł z tego tylko Grzędowicz w "Panu Lodowego Ogrodu", którego dotąd przeczytałem jeden tom). Jeśli tak ma wyglądać dobra historia o dystopijnym społeczeństwie, to ja dziękuję, ale poprzestanę na pierwszym tomie.