Wanda Szymczyk

Książka Z pożogi w busz Wanda Szymczyk jest kolejna pozycją z serii Naokoło świata po jaką sięgnąłem. Zapowiadała się bardzo ciekawie i opisuje losy bohaterki w Afryce, do której trafiła w tysiąc dziewięćset czterdziestym drugim roku do obozu jaki stworzyli Anglicy dla polskich uchodźców. Dostajemy obraz młodziutkiej autorki zamieszkującej w Tanzanii i jej kłopotach jakie na nią czekały. Książka Z pożogi w busz jest pozycja podróżniczo przygodową opisującą losy bohaterki i próbę znalezienie swojego miejsca w tym kraju jakim jest Afryka. Poznajemy zwyczaje panujące tam i budowanie przez autorkę swojego miejsca w tym kraju. Relacja z pobytu obfituje nie tylko obrazem tamtego czasu i życia, ale również kłopotów i relacjami z mieszkańcami. Znalezienie się pośród obcych, ale ciekawych ludzi wraz z problemami dodają barw samym opowieścią. Ukazując życie bohaterki od młodej osoby po starszą zamężną już dorosłą osobę mieszkającą w tym kraju, która znalazła własne miejsce. Wraz z mężem pracowała i zatrudniała lokalnych mieszkańców, którzy mają swoje wierzenia i kłopoty jak każdy inny. Bardzo dobrze wypada opowieść samej autorki. Jest płynnie poprowadzona, z zacięciem, lekkością i przyjemnością. Opisując nie tylko mieszkańców, ale również w małym stopniu przyrodę i zagrożenia jakie czyhały na nich pośród buszu. Spotkanie z wszystkożernymi mrówkami, wężami, lwami i owadami stanowiące niebezpieczeństwo z jakim musieli sobie radzić. Dostajemy opisy założonej plantacji i ludzi tam pracujących. Książka Z pożogi w busz jest relacją autorki od obozu w jakim mieszkali po znalezione własne miejsce na dom i założenie plantacji w celu zarobkowym. Nie brakowało później poszukiwania rzadkich kamieni i przedstawieniu zwyczajnego życia pośród buszu jakie toczyło się każdego dnia na posesji. Podobało mi się tutaj sama relacja, wspomnienia z pobytu w Tanzanii i opowieści z tego kraju. Autorka w subtelny sposób, nieraz z lekkim humorem i powagą snuje swoje historie w niezwykły intrygujący sposób. Ma to swoje wady i zalety. Właśnie na plus można zaliczyć nie przejaskrawienie wydarzeń, podanych w przystępny sposób i walka o byt. Opisujących realia tamtych czasów, które fascynują nawet obecnie i przykuwają uwagę pozwalają nam śledzić z precyzją wydarzenia jakich była świadkiem bohaterka relacji. Mogła pokusić się, aby więcej miejsca poświęcić przyrodzie i przygodom jakie miały miejsce. Trochę mi tego brakowało podczas czytania. Jednak oprócz tego dostałem wciągającą relacje z pobytu w Afryce i poznawanie losów autorki było ciekawym przeżyciem, które sprawiło, że miło wspominam czas poświęcony książce. Czyta się wspaniale i wciąga na kilka wieczorów za sprawą stylu pisania. Dlatego nie nudziłem się i miło spędziłem czas przy niej. Po części otrzymałem relacja z pobytu w Afryce, po części nawet pamiętnik z każdego dnia, ale napisany na tyle dobrze, bez nudy i rozwlekania. Książka Z pożogi w busz jest książką podróżniczą, którą czyta się dobrze i przyjemnie. Dlatego jestem zadowolony z lektury.