Adam Radłowski

Nie byłem w stanie doczytać książki: przez tydzień zmęczyłem 50 stron ze 136... Książka wygląda trochę na aferę szpiegowską. A ściślej mówiąc - na szpiegostwo gospodarcze czy też technologiczne. Niestety: główny bohater przez owe 50 stron snuje się po kartach książki, a to umawiając się na randki, a to jeżdżąc po zakładach przemysłowych, a to podróżując po Polsce i... nic. Słowem: nudy na pudy. Rozumiem: jeden rozdział takiego wprowadzenia. No powiedzmy dwa. Ale ponad 1/3 książki? Jest to klasyczny przykład bardzo, ale to bardzo źle napisanego kryminału. Możecie zweryfikować moją opinię - ale to już na własną odpowiedzialność. Już chyba wolę poszukać głupot w kontynuacjach 'Pana Samochodzika'...