Wit Gawrak

Kolejna książeczka do 100 stron. Zdałem sobie sprawę kiedyś, że małe książeczki żyją krócej - grube i ciężkie tomy ludzie zazwyczaj darzą szacunkiem, nawet jeśli ich treść na ten szacunek nie zasługuje. Dlatego krzyczę: dbajmy o małe książeczki! Ok. Trochę nagiąłem, bo ta akurat ma 120 stron ale w takim małym formaciku, że byłoby pewnie 80 stron w miarę normalnym. Wspomnienia z ochotniczego batalionu obrony Warszawy we wrześniu 1939. Nie dzieje się nic szczególnie wielkiego, autor walczył raptem może 2 doby albo nawet niepełne. Ale jest w tym prawda: najpierw opór sanacyjnych wojskowych przed uzbrajaniem formacji "oddolnych", potem kompletnie nieprzemyślana militarnie obrona, a w końcu bardzo trudne leczenie w organizowanych przez Niemców szpitalach. Nic szczególnego, jak to w zwykłym życiu. Warto poświęcić 2 godziny na zwykłe życie.