Co napisał(-a) Bułat Okudżawa?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Liryka rosyjska 1880 - 2005 Kaprysy fortuny Jeszcze wszystko przed nami Kieszonkowe przygody Wędrówki Pamięci

Szukasz cytatów z książek Bułat Okudżawa?

Cytaty z książek autora Bułat Okudżawa

Bułat Okudżawa

Znany jako: Булат Окуджава, ბულატ...Znany jako: Булат Окуджава, ბულატ ოკუჯავა, Bulat Okudzhava

7,0/10

Pisze książki: klasyka, literatura piękna, powieść historyczna, powieść przygodowa, biografia, autobiografia, pamiętnik, bajki, poezja, satyra, czasopisma, muzyka

Urodzony: 09.05.1924Zmarły: 12.06.1997

Rosyjski bard, poeta i pisarz pochodzenia gruzińsko-ormiańskiego.
Urodził się w Moskwie. Ojciec był Gruzinem, matka Ormianką. Jako 18-latek zaciągnął się do wojska i brał udział w II wojnie światowej. Absolwent Uniwersytetu w Tbilisi (filologia klasyczna). Dopiero mając 32 lata na karku zaczął śpiewać swoje wiersze. Szybko zdobył sławę jako bard i poeta. Oględnie mówiąc nie był pupilem władz sowieckich. Cieszył się sporą popularnością w Polsce (z Kraju Rad dorównywał mu jedynie Włodzimierz Wysocki). Autor ośmiu zbiorów wierszy i 7 książek napisanych prozą. W ZSRR wydano około 12 winylowych płyt długogrających z twórczością Okudżawy. Bułat Okudżawa zmarł w Paryżu. Wybrane dzieła pisane: Лирика (1956),Будь здоров, школяр (1961, pierwsze polskie wydanie: "Jeszcze pożyjesz...", PIW, 1962),Арбат, мой Арбат (1967),Похождения Шипова, или Старинный водевиль (1971, pierwsze polskie wydanie: "Mersi, czyli przypadki Szypowa", PIW, 1974),Свидание с Бонапартом (1983). Dwukrotnie żonaty: 1. Galina Smoljaninowa (do 1964, rozwód),2 dzieci: córka i syn Igor (ur. 1954); 2. Olga Arcimowicz (1965-12.06.1997, jego śmierć),syn Bułat (Anton, ur. 1965).http://www.okudzawa.ovh.org

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

1974

Mersi, czyli przypadki Szypowa

Bułat Okudżawa

6,7 z 18 ocen

53 czytelników 0 opinii

1974

Dodaj na półkę

1974

Wiersze i ballady

Bułat Okudżawa

7,2 z 5 ocen

15 czytelników 0 opinii

1974

Dodaj na półkę

1971

Nieszczęsny Awrosimow

Bułat Okudżawa

6,8 z 4 ocen

11 czytelników 0 opinii

1971

Dodaj na półkę

1969

Spotkanie na szlaku. Opowiadania 1966-1967

Wasilij Grossman, Jurij Trifonow

0,0 z ocen

7 czytelników 0 opinii

1969

Dodaj na półkę

1967

Poezje wybrane

Bułat Okudżawa

5,8 z 5 ocen

11 czytelników 0 opinii

1967

Dodaj na półkę

1962

Jeszcze pożyjesz...

Bułat Okudżawa

7,6 z 14 ocen

28 czytelników 1 opinia

1962

Dodaj na półkę

Popularne cytaty autora

Cytat dnia

Ojczyzna. Serce zamiera, kiedy w czas rozłąki przypominasz ją sobie.

Bułat Okudżawa, Poezje wybrane

2 osoby to lubią

Ach, łaskawy mój czytelniku, ilekroć słuszność po naszej jest stronie, tylekroć jesteśmy bezradni, bowiem ten, co nie ma racji, zaopatrzy si...
Ach, łaskawy mój czytelniku, ilekroć słuszność po naszej jest stronie, tylekroć jesteśmy bezradni, bowiem ten, co nie ma racji, zaopatrzy się zawsze w najrozmaitsze dowody i skoro tylko piśniesz słówko, wyłoży ci je i będziesz musiał podać tyły, czytelniku łaskawy, nieprawda bowiem zaprawiona jest w swoim rzemiośle, prawda zaś ani myśli o dowodach - skorom ja prawda, uważa, to i tak przecież dla wszystkich jest jasne, żem prawda. Tak to jest.
Bułat Okudżawa , Nieszczęsny Awrosimow
1 osoba to lubi

Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora

Wędrówki dyletantów tom1 Bułat Okudżawa

Jacek Jarosz

ocenił(a) na 914 tyg. temu

Zadziwiająca to powieść, liryczna, pełna wdzięku, poetycka. To coś więcej niż tylko opowieść o życiu rosyjskiego arystokraty Siergieja Miatlewa czy obraz rosyjskiego społeczeństwa drugiej połowy XIX wieku, bo wówczas toczy się akcja drugiego tomu powieści Bułata Okudżawy „Podróż dyletantów". Nawiązania i reminiscencje do wielkiej literatury rosyjskiej XIX wieku są oczywiste; Miatlew przypomina i Pieczorina z powieści Lermontowa „Bohater naszych czasów”, i Pierre'a Bezuchowa z „Wojny i pokoju”Lwa Tołstoja. Klasycznie rosyjski (uniwersalny w literaturze światowej zresztą) jest główny temat powieści – przekraczanie granic konwenansów i reguł społecznych oraz dążenie do wolności, którą w powieści Okudżawy symbolizuje szalona miłość księcia Miatlewa i Lavinii i ich marzenia o ucieczce "za ściany Kaukazu”. No i język powieści. Lubię taką prozę, którą dzisiaj mało kto już pisze. Okudżawa był przede wszystkim poetą i jego czucie słowa, wrażliwość na frazę jest widoczne nawet w tłumaczeniu (bardzo dobrym!) Witolda Dąbrowskiego.

Przeczytaj

Zamek nadziei Bułat Okudżawa

Michał P

ocenił(a) na 810 lata temu

Poezja najwyższych lotów, toteż dobrze, że zostały zamieszczone wiersze w oryginale i jeśli potrafi się czytać całą tę cyrylicę nie wszystko nawet rozumiejąc, można dostrzec, czego nie oddaje przynajmniej część zamieszczonych w zbiorze przekładów. Na szczęście są także dobre przekłady, mocne. Cieszy też, że wydawca nie zaniechał publikacji dwóch różnych tłumaczeń tego samego wiersza/tej samej piosenki. Największą radość przynosi oczywiście lektura oryginału. Tam czuje się to niezwykłe w tej poezji pulsowanie, rytm, brzmienie, które chciałoby się mieć także w swoim języku rodzimym.

Przeczytaj