Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jako poeta zadebiutował w 1979 r. w „Życiu Literackim”. W latach 1982-1984 asystent w Instytucie Filologii Polskiej UJ. W latach 1984-1990 redaktor, zastępca kierownika i kierownik redakcji literatury pięknej Wydawnictwa „Pomorze” w Bydgoszczy, a także współpracownik „Studenta”, „Życia Literackiego” i „Pisma Literacko-Artystycznego”. Od 1990 r. mieszka w Warszawie. Dziennikarz „Itd” (1990),„Nowej Europy” (1992-1993) i „Rzeczpospolitej” (1993-2005). Autor cyklicznego felietonu „Półka z poezją” w dodatku do „Rzeczpospolitej” – „Rzecz o książkach”. Na łamach „Rzeczpospolitej” ogłosił ok. 800 recenzji, artykułów i szkiców poświęconych współczesnej literaturze pięknej (polskiej i obcej).
Od 1996 r. redaktor działu poezji miesięcznika „Twórczość” (na łamach którego utwory oryginalne i teksty krytycznoliterackie publikuje od roku 1983). Od 2000 r. stały współpracownik miesięcznika „Książki. Magazyn Literacki”. W latach 2005-2012 redaktor naczelny Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”.
Wiersze, szkice, recenzje i felietony publikował na łamach: „Twórczości”, „Literatury”, „Tygodnika Powszechnego”, „Poezji”, „Odry”, „Zeszytów Literackich”, „Akcentu”, „Studenta”, „W drodze”, „Czasu Kultury”, „Borussii”, „Tygodnika Literackiego”, „Potopu”, „Arkusza”, „Polityki” i „Gazety Wyborczej”. Współpracował z prasą regionalną: bydgoskim „Ilustrowanym Kurierem Polskim”, łódzkimi „Wiadomościami Dnia” i krakowskim „Dziennikiem Polskim”.
Jest laureatem nagród: im. Kazimiery Iłłakowiczówny (1988) – za najlepszy poetycki książkowy debiut roku, im. Stanisława Wyspiańskiego (1989) – w dziedzinie krytyki artystycznej, Funduszu Literatury Ministerstwa Kultury i Sztuki (1989),im. Stanisława Piętaka (1991) – w dziedzinie krytyki literackiej, XVIII Międzynarodowego Listopada Poetyckiego w Poznaniu (1995) – za zbiór wierszy "Podróż na południe". W roku 2006 Giorgio Napolitano, prezydent Włoch odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Gwiazdy Solidarności Włoskiej (Ordine Della Stella Della Solidarieta’ Italiana). W 2014 r.został laureatem Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida w kategorii literatura za tom "Dwanaście dni" (Iskry),a także w tym samym roku, został uhonorowany Symboliczną Nagrodą Ryszarda Milczewskiego - Bruno za wybitną twórczość eseistyczną i krytycznoliteracką.
Świetna jest poezja Drzewuckiego, tutaj już mówimy o tej poezji z najwyższej półki i nie tylko dlatego, że to ta sama klasa co Szymborska czy Różewicz, ale także dlatego, że trzeba być niesamowitym poetą i władcą słowa, żeby w wiersze wpleść tyle miejsc, obrazów, nazw i pozostawić ją sensowną i smaczną.
Czytam niemalże z wypiekami, nie tylko z zachwytu, bo zachwycać się jest czym, ale także z powodu tego bogactwa świata. Nie należę do osób, które lubią podróżować, krajobrazy to nie jest coś, co robi na mnie wrażenie, a jednak Drzewucki mnie zachwyca, czuję, jakbym się z nim przez te Bukareszty i Bagdady przewijała tam i znowu. Wybitny poeta, ale i bardzo mądry człowiek, jego wiedza może aż przytłoczyć (ale pozytywnie),tyle nazwisk, zdarzeń, pięknie wkomponowanych w inne równie piękne słowa. Jego wiersze o Polsce są takie dobre, naprawdę.
Chylę czoła.
Proza Eustachego Rylskiego - co najmniej - obiecująca. Opowiadanie Kazimierza Orłosia - wyśmienite. Opowiadania Dominiki Słowik i Pawła Sołtysa przyzwoite. Ciekawy esej Józefa Hena. Odnaleziony felieton Głowackiego. Dobrze wydane 18 zeta. I uwaga natury ogólnej: za parę lat pism literackich (w każdym razie papierowych) nie będzie, więc póki są, można jeszcze na chwilę zanurzyć się w tej dzikiej rozkoszy dinozaurów.