Barbara Makowska-Witkowska

Troszeczkę przegadany, ale błyskawicznie się czytający i w sumie wstrząsający po części reportaż, po części pamiętnik o lekarce, która na rok trafiła do więzienia oskarżona przez pijaczka o rozbój. Świetnie odmalowana bezduszność wymiaru sprawiedliwości i obojętność na cudzą krzywdę. Rzecz działa się w pierwszej połowie lat 1980-tych, ale do dzisiaj 3/4 z opisanych patologii (m.in. niemożność pociągnięcia do odpowiedzialności za ewidentne błędy urzędników z prokuratury) jest jak najbardziej aktualna.