Witold Pronobis

Książka moich lat młodzieńczych. Uczyłem się z niej historii II wojny światowej – zresztą czytana na potrzeby olimpiady historycznej. Pamiętaj że te same wydarzenia opisywane były jakoś inaczej niż obowiązujące jeszcze wówczas podręczniki. Choć była to druga połowa lat dziewięćdziesiątych to ciągle jeszcze funkcjonowało mentalne postrzeganie historii według rozumienia historycznego. Ta książka pokazała mi inną perspektywą. Chyba po raz pierwszy zaczęło do mnie docierać, że nie ma tylko jednej historii, jest ich wiele, opowiadanych przez różnych ludzi z różnych perspektyw. Mam do niej sentyment również dlatego że była nowoczesna jak na tamte czasy dając mi zrozumienie fundamentów relacji politycznych po XX wojnie światowej.