Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Krótkie kryminałki z czasów PRL-u - rozbudowane notki prasowe, w których autor przybliża przypadki zabójstw, kradzieży, oszustw, rozbojów i inne przestępstw (czasem nieco mniejszego kalibru). Wymowa jest taka, że przestępstwo nie popłaca, a milicja nie da się wodzić za nos. Plus charakterystyczny styl autora, z odrobiną nienachalnej ironii, dzięki czemu wszystko to czyta się z większym zainteresowaniem niż suche fakty. Bonusem jest wartość historyczna tych relacji. Choć z drugiej strony, w wielu przypadkach można by zmienić czas i realia, i otrzymalibyśmy porcję brutalnej codzienności znanej również z dzisiejszych gazet.