Carlos Marrodán

Tłumacz literatury hispanojęzycznej na polski, poeta. Przekłada też z francuskiego i portugalskiego.

Przyjaciel i dawny wykładowca Filipa Łobodzińskiego i Jarosława Gugały. Przez członków Zespołu Reprezentacyjnego uważany za ich patrona duchowego.

Przełożył dziesiątki książek, m.in. "Zielony dom", "Pantaleon i wizytantki", "Gawędziarz", "Pochwała macochy" Vargasa Llosy; "Niewiarygodna i smutna historia niewinnej Erendiry i jej niegodziwej babki", "Szarańcza", "Jesień patriarchy", "Kronika zapowiedzianej śmierci", "Dwanaście opowiadań tułaczych", "O miłości i innych demonach", "Miłość w czasach zarazy", "Rzecz o mych smutnych dziwkach" Gabriela Garcii Marqueza; "Jutro, w czas bitwy, o mnie myśl", "Serce tak białe" Javiera Maríasa; "Cień wiatru" Carlosa Ruiza Zafona (wspólnie z Beatą Fabjańską-Potapczuk); "Gwiazda daleka" Roberta Bolaño. Tłumaczył też poezję meksykańskiego poety Octavia Paza i liczne sztuki teatralne, piosenki francuskiego barda Georges'a Brassensa i Katalończyka Lluisa Llacha.