Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Znana, polska piosenka mówi, że "każda miłość jest pierwsza itd.". Gdzie indziej przeczytałam, że prawdziwą miłość spotykamy na swej drodze tylko raz a czasem nie trafia się nam przez całe życie, dlatego, kiedy już ją spotkamy to powinniśmy zrobić wszystko by ją zatrzymać i pielęgnować jak najcenniejszy klejnot. Zresztą, w tej powieści też znalazł się podobny cytat. Jednak trudno nam, ludziom, szczególnie w tak młodym wieku jak bohaterka książki Oskara Hijuelos ją rozpoznać. Tak właśnie było z Marią. Miała 19 lat i nie była pewna swoich uczuć do Nestora Castillo. Zamiast niepewnej przyszłości z ubogim muzykiem wybrała swoje dotychczasowe życie tancerki w podrzędnym klubie Hawany i utrzymanki brutalnego Ignacia, stając się powoli bezduszną istotą. Ale, czy na pewno? Kolejne wydarzenia w jej zyciu zmieniały ją, ale w środku Maria była nadal kruchą i bardzo nieszczęśliwą kobietą. Pewnego dnia usłyszała w radio bolero "Piękna Maria, zwierciadło mojej duszy". To Nestor napisał ten utwór dla niej. Piosenka odniosła wielki sukces i zespół Mambo Kings, który założyli w USA bracia Castillo nagrał płytę. Utwór ten przywołał wspomnienia dawnych zdarzeń, wspomnienia, przed któymi nie da się uciec. Ale czytamy tu nie tylko o miłości, czytamy też o Kubie, tej biednej i wyzyskiwanej, o zmianach wraz z nastaniem nowej władzy, autor opisuje też krajobrazy, przyrodę, relacje międzyludzkie, jednak to Maria i wszystko, co się dzieje wokół niej stanowi trzon tej opowieści. Polecam.