Najnowsze artykuły
- ArtykułyJedna książka, dwie opowieści i całe mnóstwo tajemnic. Gareth Rubin o książce „Dom Klepsydry”Ewa Cieślik1
- ArtykułyIdziemy do lasu! Przegląd książek dla dzikich rodzinDaria Panek-Płókarz8
- ArtykułyAzyl i więzienie dla duszy – wywiad z Tomaszem Sablikiem, autorem książki „Mój dom”Marcin Waincetel2
- ArtykułyZa każdą wielką fortuną kryje się jeszcze większa zbrodnia. Pierre Lemaitre, „Wielki świat”BarbaraDorosz7
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jerzy Pytlakowski
8
5,6/10
Urodzony: 28.03.1916Zmarły: 31.07.1988
Jerzy Janusz Pytlakowski - polski pisarz i dziennikarz radiowy.
Rodowity warszawiak. Absolwent UW (prawo). Jeszcze przed II wojną światową nie krył się ze swoją sympatią do socjalizmu. Jako poeta debiutował w wieku 22 lat. W czasie II wojny światowej działał konspiracyjnych organizacjach o zabarwieniu socjalistycznym oraz w AK. Uczestnik powstania warszawskiego. Po wojnie pracował w Polskim Radiu, w którym współtworzył i prowadził wiele popularnych audycji. Autor powieści, opowiadań i reportaży. Większość jego książek ukazywała się staraniami wydawnictwa Czytelnik. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1956) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972). Wybrane dzieła autora: "Powstanie mokotowskie" (Czytelnik, 1946),"Pożegnanie z Fernandem Garimaux i inne opowiadania francuskie" (Czytelnik, 1952),"Martwe klawisze" (dwie części, Czytelnik, 1963/1981),"Upalne nocne godziny, czyli Champs Elysées de Varsovie" (1966),"Opowiastki na zadany temat" (1977). Żona: Sabina Wiernik, 2 dzieci: córka i syn Piotr (1951).http://
Rodowity warszawiak. Absolwent UW (prawo). Jeszcze przed II wojną światową nie krył się ze swoją sympatią do socjalizmu. Jako poeta debiutował w wieku 22 lat. W czasie II wojny światowej działał konspiracyjnych organizacjach o zabarwieniu socjalistycznym oraz w AK. Uczestnik powstania warszawskiego. Po wojnie pracował w Polskim Radiu, w którym współtworzył i prowadził wiele popularnych audycji. Autor powieści, opowiadań i reportaży. Większość jego książek ukazywała się staraniami wydawnictwa Czytelnik. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1956) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972). Wybrane dzieła autora: "Powstanie mokotowskie" (Czytelnik, 1946),"Pożegnanie z Fernandem Garimaux i inne opowiadania francuskie" (Czytelnik, 1952),"Martwe klawisze" (dwie części, Czytelnik, 1963/1981),"Upalne nocne godziny, czyli Champs Elysées de Varsovie" (1966),"Opowiastki na zadany temat" (1977). Żona: Sabina Wiernik, 2 dzieci: córka i syn Piotr (1951).http://
5,6/10średnia ocena książek autora
12 przeczytało książki autora
34 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Fundamenty Jerzy Pytlakowski
9,0
Głównym bohaterem powieści jest Boczar, który ryzykując życie ocalił fabrykę przed jej całkowitym wysadzeniem przez wycofujących się z Wrocławia Niemców. W trakcie swojego czynu Boczar zostaje poważnie postrzelony przez SS-mana Brausha. Po leczeniu w sowieckim szpitalu Boczar wraz z grupą przesiedleńców dostaje się do Wrocławia. Tak trafia ponownie do kompletnie zniszczonej fabryki. Widzi próby odbudowy, styka się z licznymi problemami (np. brak chętnych ludzi do pracy, liczne kradzieże, czy ucieczki - nawet masowe). Mimo tego nie dostrzega on możliwości podniesienia fabryki z gruzów. Jest on człowiekiem złamanym, ciężko doświadczonym przez wojnę. Rozstaje się również z żoną Alicją, co jest dla niego kolejnym ciosem. Z czasem jednak odnajduje w sobie siłę i chęci do pracy. Dzięki staraniom wielu osób (np. inżynierowie Grabisz, Zieliński) i ogółowi robotników fabryka zostaje odbudowana. Nie podoba się to jednak wrogom nowego ustroju. Tutaj pokazani są oni m.in. w osobach Goździkowskiego, czy w szczególności Jaszczyńskiego. Ten ostatni jest lokalnym przywódcą organizacji, czegoś co dziś nazywamy podziemiem antykomunistycznym. Ciekawą postacią i w dodatku niejednoznaczną przez większą część powieści jest Kama Ożarska. Na uwagę zasługuje również prof. Traczyk oraz Kurek i jego żona. Zakończenie jest naturalnie pozytywne, chociaż nie obywa się bez ofiar (np. śmierć młodego Brzozowskiego, czy Gawlika).
Reasumując należy stwierdzić, że jest to bardzo mało znana i tym samym obecnie całkowicie zapomniana powieść produkcyjna. Nie jest to może aż tak dobra powieść jak np. "Lewanty" Brauna, "Na przykład Plewa" Hamery, czy wreszcie "Cement" Gładkowa, ale i tak zasługuje na uwagę.