Hugh Schonfield

Jak słusznie zauważa Pshemo tytuł został przełozony mylnie. Zdanie „nie sposób nie zgodzić się z dowodami” brzmi zabawnie, bowiem dowodów brak. Schonfield zastrzegał „Nigdzie nie twierdzimy, że nasza rekonstrukcja przedstawia to, co rzeczywiście zaszło, ale na podstawie posiadanych przez nas dowodów może być dość bliska prawdy.” (We are nowhere claiming for our reconstruction that it represents what actually happened, but that on the evidence we have it may be fairly close to the truth) Treść w skrócie „Jezus wierzył, że jest Mesjaszem i dlatego uknuł dobrze przemyślany i szczegółowy plan, aby przygotować to, co miało być Jego zmartwychwstaniem. Wtajemniczył we wszystko Józefa z Arymatei i anonimowego "młodego człowieka". Znał proroctwa Starego Testamentu dotyczące Mesjasza i pokierował swoim życiem w taki sposób, by mógł wypełnić te zapowiedzi i zawładnąć umysłami ludzi. Schonfield twierdzi, że Jezus udał śmierć na krzyżu, pomagając sobie narkotykiem, który został Mu podany w winie zaprawionym octem. Plan przewidywał, że Józef weźmie Jego ciało do jednego ze swoich grobów. Gdy skutki zażycia narkotyku znikną, Jezus ukaże się żywy i objawi się jako Mesjasz. Spisek został jednak nieoczekiwanie udaremniony, gdy żołnierz przebił włócznią bok Jezusowi. Odzyskał On przytomność jedynie na pewien czas, a potem umarł. Przed świtem martwe ciało Jezusa zostało szybko zabrane z grobu i usunięte, tak że Jego grób pozostał pusty. Nieznany "młody człowiek" został następnie mylnie uznany za Jezusa przez zbolałą Marię, a potem – jak podaje Schonfield – przy czterech różnych okazjach przez uczniów. Ani Józef z Arymatei, ani tajemniczy "młody człowiek" nigdy nie skorygowali błędnych wniosków Apostołów. Te "ukazania się" sprawiły, że uczniowie głosili zmartwychwstanie Jezusa i przemienili świat.” (Josh McDowell „Sprawa zmartwychwstania”) Do przekładu nie dotarłam, oryginał jeśli kogo ciekawi https://avalonlibrary.net/ebooks/Hugh%20J.%20Schonfield%20-%20The%20Passover%20Plot.pdf Zatem spisek, który się nie powiódł, Schonfield powinien przynajmniej konsekwentnie twierdzić, że było to „omdlenie”, tymczasem strzelił gola do własnej bramki, po cóż spisek, skoro i tak Maria Magdalena „uwierzyła przywidzeniu” (wcześniej coś podobnego twierdził Renan). Miał przy tym słabe pojęcie, jaką męczarnią jest ukrzyżowanie. W XIX lekarz William Stroud na podstawie opisu Ewangelii (wypływ krwi i wodnistego płynu świadczy o zadaniu ciosu włócznią po śmierci) uznał, że Jezus zmarł od pęknięcia serca, co wykorzystał Wallace w „Ben Hurze”. Później inny lekarz Pierre Barbet, który przeprowadzał doświadczenia ukrzyżowania na zwłokach, był w sprawie przyczyny śmierci odmiennego zdania, lecz to dłuższą opowieścią jest. Jak ktoś pomysł Schonfielda skomentował : „Na przykład fizyk może napisać artykuł z tego czy innego powodu, aby spróbować udowodnić, że pod względem aerodynamicznym sanie Świętego Mikołaja są zdolne do ciągłego lotu atmosferycznego, jeśli są napędzane wystarczającym ciągiem do przodu, takim jak może być dostarczany przez osiem reniferów lub inny rodzaj silnika (...). W tym artykule, fizyk ze względu na wykształcenie, może nawiązywać do różnych złożonych zasad aerodynamiki i może cytować różne równania ciągu, siły nośnej i oporu, oprócz długich dyskusji z konkretnymi liczbami na temat kształtów płatów, turbulencji wiatru, przepływu laminarnego, idealnego kąta natarcia, efekty temperaturowo-ciśnieniowe itp. Ktoś czytający taki artykuł, zwłaszcza nie-inżynier, pod wrażeniem pułapek oczywistego wykształcenia i znajomości tematu przez autora, może być tak poruszony, że zgodzi się z przedstawionymi wnioskami (bo kimże jest, żeby się nie zgadzać z takimi znawcami?). Jednak mimo wszystko sanie Świętego Mikołaja pozostają aerodynamiczną porażką! Tak jest i tutaj. "Paschalny spisek" cytuje Ewangelie i mnóstwo źródeł, ale nie uzasadnia swoich racji.” https://biblicalstudies.org.uk/pdf/grace-journal/13-1_33.pdf