Najnowsze artykuły
- ArtykułyAzyl i więzienie dla duszy – wywiad z Tomaszem Sablikiem, autorem książki „Mój dom”Marcin Waincetel1
- ArtykułyZa każdą wielką fortuną kryje się jeszcze większa zbrodnia. Pierre Lemaitre, „Wielki świat”BarbaraDorosz5
- ArtykułyStworzyć rzeczywistość. „Półbrat” Larsa Saaybe ChristensenaBartek Czartoryski15
- ArtykułyNagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego: poznaliśmy 10 nominowanych tytułówAnna Sierant14
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Feliks Przyłubski
5
7,2/10
Feliks Przyłubski (1906-1983) - polski autor publikacji popularyzujących używanie poprawnej polszczyzny w mowie i piśmie.
Znakomitą większość książek napisał wspólnie z żoną. Z propozycji Przyłubskich chętnie korzystano w szkołach podstawowych. Wybrane publikacje: "Litery - przewodnik dla nauczycieli" (1976),"Gdzie postawić przecinek?" (1978),"Język polski na co dzień" (Wiedza Powszechna),"Litery - nauka czytania" (WSiP),"Litery - wycinanka" (WSiP),"Mam 6 lat - materiały do ćwiczeń" (WSiP). Żona; Ewa
Znakomitą większość książek napisał wspólnie z żoną. Z propozycji Przyłubskich chętnie korzystano w szkołach podstawowych. Wybrane publikacje: "Litery - przewodnik dla nauczycieli" (1976),"Gdzie postawić przecinek?" (1978),"Język polski na co dzień" (Wiedza Powszechna),"Litery - nauka czytania" (WSiP),"Litery - wycinanka" (WSiP),"Mam 6 lat - materiały do ćwiczeń" (WSiP). Żona; Ewa
7,2/10średnia ocena książek autora
296 przeczytało książki autora
74 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Litery. Nauka czytania
Ewa Siatkowska, Feliks Przyłubski
8,2 z 137 ocen
265 czytelników 28 opinii
1989
Gdzie postawić przecinek?
Ewa Siatkowska, Feliks Przyłubski
7,1 z 20 ocen
54 czytelników 1 opinia
1983
Mam 6 lat. Wyprawka dla sześciolatka
Ewa Siatkowska, Feliks Przyłubski
8,4 z 17 ocen
46 czytelników 5 opinii
1977
Najnowsze opinie o książkach autora
Litery. Nauka czytania Ewa Siatkowska
8,2
Jedna z najmądrzejszych książek do nauki czytania.
Po 1 ładnie ilustrowana (nawet jak na obecne czasy).
Po 2 teksty o różnym stopniu trudności, mądre, lekkie, zabawne.
Po 3 tekst odpowiada ilustracjom, co bardzo sobie ceni mój syn. Lubi wiedzieć, co czyta, więc sprawdza i porównuje, czy na pewno jedna z tych kur była ruda albo jak wygląda kura Maruda.
Po 4 wszystkie historie są o czymś i dają się ładnie opowiedzieć.
( W odróżnieniu od np. Tropicieli WSiP dla klas I, gdzie czytanki z tyłu traktują o psie Joda, mamie i tacie, którzy (jeśli próbujemy zrozumieć i objaśnić dziecku tekst) mieszkają w jamie.
A tak się akurat autorowi litery i sylaby składały, to namazał stek bzdur.)
W Literach nie ma takich absurdów.
Oczywiście można się przyczepić do tego, że na obrazkach mama gotuje, a tata lepi samoloty. Trzeba jednak pamiętać, że ta książka powstała dawno temu, kiedy faktycznie 95% mam gotowało, a większość ojców, jeśli coś robiła z dziećmi, to rzeczywiście raczej samoloty niż pierogi.
Poza tym to my, dorośli czepiamy się takich rzeczy. Dziecko lat 7 wcale tego nie zauważa.
Mam szczęście posiadać tę książkę na własność. To na niej uczy się czytać mój syn.
Nie znosiłam czytać z synem nowych czytanek w Tropicielach i bardzo się cieszę, że teraz mamy inne wydawnictwo i inne podręczniki.
Ale do Liter i tak wracamy. Są najprzyjemniejsze i dla mnie, i dla dziecka.
Szkoda, że dziś nie pisze się już takich tekstów.
I bardzo szkoda, że nasze kochane Ministerstwo nie potrafi wykorzystać tego, co dobre i tworzy albo zleca tworzenie różnych bubli za grube miliony.
Litery. Nauka czytania Ewa Siatkowska
8,2
Przeczytałam ją chyba kilkadziesiąt razy jako dziecko, właściwie podejrzewam że to od niej zaczęła się moja pasja czytania wszystkiego co się da :) Szkoda że nie ma już podręczników z tak pięknymi (ręcznie wykonanymi?) ilustracjami. Teraz dla dzieci atrakcyjne są sztuczne obrazki stworzone na ekranie komputera, świat zmierza w kierunku zastąpienia książek papierowych ebookami i wcale mi się to nie podoba.
Chciałabym aby kiedyś moja pociecha uczyła się z takiej książki i dostrzegła jej piękno zawarte w tak prostej formie.