Klementyna Hoffmanowa (ur. jako Klementyna Tańska) - polska pisarka, pedagog i tłumaczka.
Przyszła na świat w Warszawie, zaś jej ojcem był pisarz Ignacy Tański (1761-1805).
Od 4 roku życia mieszkała w Izdebnie koło Błonia.
Literacko zadebiutowała w wieku 21 lat.
Przez 5 lat pracowała na różnych stanowiskach w rozmaitych warszawskich szkołach żeńskich.
Jedna z pierwszych polskich pisarek dla dzieci i młodzieży i pierwsza Polka utrzymująca się z pracy twórczej i pedagogicznej.
W czasie powstania listopadowego była współzałożycielką Związku Dobroczynności Patriotycznej.
Po upadku powstania zamieszkała najpierw w Dreźnie, a potem w Paryżu.
Nazywana była Matką Wielkiej Emigracji.
Zmarła na raka piersi w wieku 46 lat.
Jej imieniem nazwane zostało IX Liceum Ogólnokształcące w Warszawie.
Wybrane dzieła: "Pamiątka po dobrej matce, czyli ostatnie jej rady dla córki. Przez Młodą Polkę" (Drukarnia Łątkiewicza w Warszawie, 1819), "Wiązanie Helenki. Książeczka dla małych dzieci uczących się czytać" (Drukarnia Natana Glücksberga w Warszawie, 1823), "Myśli i zdania moralne, wyięte z Pamiątki po dobrey matce" (Drukarnia Antoniego Marcinkowskiego w Wilnie, 1827), "Święte niewiasty. Obrazki pobożne kobietom żyjącym w świecie ofiarowane" (t. I-II, Drukarnia Drukiem Breitkopfa i Haertela w Lipsku, 1843).
Mąż: Karol Boromeusz Hoffman (1829-21.09.1845, jej śmierć).
