Antoni Gronowicz

We wstępie Pan Antoni Gronowicz zaznacza, że GG nigdy nie pozwoliła mu nagrywać, ani robić notatek podczas ich rozmów. Więc musiał się cieszyć wybitnie dobrą pamięcią, skoro pamiętał wszystkie historie i całe wypowiedzi w najdrobniejszych szczegółach. Lub też treść książki jest zwyczajnie konfabulacją człowieka pragnącego rozgłosu. Chyba w żadnej innej książce poświęconej aktorce, Greta Garbo nie była tak wylewna, jak w tej. Znana była raczej ze skrytości i ochrony swojego wizerunku, a Pana Gronowicza dopuściła do wszystkich zakamarków swojej duszy. Oczywiście zaraz po tym, jak zaciągnęła go do łóżka. Trochę to wszystko naciągane. Ale cóż, książka powstała, czyta się ją całkiem nieźle i pozostaje tylko pytanie, co jest prawdą, a co wybujałą fantazją pana autora.