Karl Mannheim

Biografia Mannheim’a może być podzielona na trzy główne fazy: węgierską (do 1919),niemiecką 1919-1933 i brytyjską (1933-1947).

Karl Mannheim studiował w Budapeszcie i Berlinie (gdzie w roku 1914 uczęszczał na wykłady Georg Simmel'a). W czasie niedługiego okresu gdy Węgry znajdowały się pod rządami sowieckimi uczył dzięki poparciu jego przyjaciela György Lukács'a. Karl Mannheim nie podzielał jednak politycznych poglądów swojego przyjaciela i dystansował się od jego zwrotu ku marksizmowi. Gdy władzę na Węgrzech przejął surowy reżim antyrewolucyjny Karl Mannheim wyemigrował do Niemiec. W latach 1922-1925 w Heidelbergu pracował pod kierunkiem niemieckiego socjologa Alfreda Webera, brata lepiej znanego Maxa Webera. W roku 1930 został profesorem socjologii na Uniwersytecie Johann'a Wolfgang'a Goethe'go we Frankfurcie nad Menem. W okresie tym (od wiosny 1930 r. do wiosny 1933 roku) jego asystentami byli Norbert Elias i Hans Gerth. W roku 1933 pozbawiony profesury przez nazistów przeniósł się do Wielkiej Brytanii gdzie osiedlił się i wykładał w London School of Economics a następnie w Instytucie Edukacji na Uniwersytecie Londyńskim (od 1941 na część etatu a od 1946 na całym etacie).

Mannheim był jednym z twórców socjologii wiedzy. Jego zdaniem wiedza danej grupy społecznej jest wytwarzana społecznie i uzależniona od pozycji społecznej tej grupy. Punktem wyjścia dla takiej socjologii wiedzy była sformułowana przez Marksa koncepcja ideologii.