Elżbieta Anna Łubińska

"Salamandra" to poruszająca, prawdziwa historia opowiadająca o Elżbiecie młodej dziewczynie poruszającej się na wózku inwalidzkim zachorowała na chorobę Litte'a Elżbieta mogłaby chodzić,gdyby lekarze w jej przypadku choroby nie popełnili dużo błędów medycznych to by miała szansę chodzić o własnych nogach. Mając trzy latka zaczęła nieznacznie kuleć. Matka dziewczyna spostrzegawcza,widziała co się z dziewczynką dzieje,która za prowadziła ją do lekarza, jednak on zlekceważył ten problem. Jeździła dziewczynka do sanatorium, na leczenie,przechodziła na obozach rehabilitacyjnych rehabilitację,ćwiczyła swoje chore nogi i rehabilitanci masowali je,żeby nie dostała odleżyn. Po kilki latach,dziewczyny jedna noga była o wiele słabsza i chudsza od drugiej. Nie pomogła rehabilitacja, nie odniosła żadnych rezultatów, nie dała znacznej poprawy. Dziewczyna musiała zmagać się ze swoją niepełnosprawnością ludzie na ulicy wytykali ją palcami, nie byli tolerancyjni,dobrzy wobec niej i się wyśmiewali,że jeździ na wózku inwalidzkim. Przejmująca,psychologiczna to książka,zmagań z cierpieniami ciała, ale wstrząsającym, życiowym dokumentem chorej dziewczyny chorującej na depresję. Przedstawiona jest życiowa historia młodej osoby walczącej z chorobą ciała. Czytając książkę, to bardzo się popłakałam,że tak młoda dziewczyna jak Elżbieta musiała tyle wycierpieć, stoczyć walkę ze swoją chorobą. Smutna,poruszająca książka, ja z tego, że jestem bardzo wrażliwa przeczytałam tę książkę wzruszyłam się do łez. Chwytająca za serce,na prawdziwych faktach powieść!!!