Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę B. S. Chandrasekhar „Dlaczego rzeczy są takie jakie są” napisał z myślą o tych humanistach dla których fizyka jest obszarem wiedzy najmniej znanym. W przedmowie autor napisał; „Wreszcie postanowiłem uporządkować moje pomysły w postaci książki przeznaczonej dla tych (a wierzę, że jest dużo takich ludzi),którzy są zainteresowani fizycznym obrazem świata, a zwłaszcza rzeczy i zjawisk, które spotykamy w naszym bezpośrednim otoczeniu.” Autor skupił się na opisaniu modelu kryształu, polikryształu i szkła, zbudowanych z nich sieci wielowymiarowych, o określonych cechach i sposobach usytuowania atomów w węzłach sieci. Gładko przeszedł do rozdziału o powstawaniu cząstek i fal, wyjaśniając wielkości fizyczne łączące się z tymi pojęciami, wprowadzając pojęcie mechaniki kwantowej. Nie podwyższając poziomu trudności zajął się atomami. Jako najprostszy w budowie, za model posłużył atom wodoru, kładąc nacisk na własności sił elektrycznych poszczególnych elementów składowych atomu. Bardziej szczegółowo został opisany elektron przy którym przybliżona została zasada wykluczenia Pauliego. Aby nie było zbyt lekko, w następnym rozdziale omówiona została fizyka statystyczna. Wprowadzone zostają dwa nowe pojęcia; bozony i fermiony. Pojęcie rozkładu statystycznego w połączeniu z wcześniej wyjaśnioną budową kryształu, mechaniką kwantową i strukturą atomów, pozwoliła autorowi na skonstruowaniu kwantowego modelu kryształu. Tu, pojawia się następne pojęcie: fonon, które nie było mi znane. Jeśli kogoś zainteresuje, dlaczego miedziany drut i szklany pręt zachowują się zupełnie inaczej w przypadku użycia siły zewnętrznej, to dowie się tego czytając o sprężystości, plastyczności i kruchości obu tych materiałów, przedstawione z punktu widzenia fizyki. Nie tylko siła zewnętrzna ale i przewodnictwo ciepła ma wpływ na zachowanie się przedmiotów, o czym zapomnieć nasz autor absolutnie nie mógł i temu problemowi poświęcił kolejny rozdział. Ponieważ wiedza omawiana staje się coraz bardziej zawiła, Chandrasekhar nas oświeca w całej rozciągłości związanej z pojęciem światła i elektryczności. Te końcowe rozdziały był dla mnie najmniej zrozumiałe bo prąd elektryczny to coś, co zawsze budziło mój strach. Przyznać muszę, że książka napisana jest bardzo przystępnym językiem, wzorów prawie nie ma, a cierpliwość i obrazowość z jaką autor stara się nam przekazać wiedzę godna pochwały. Podsumowując, nie było łatwo, miło i przyjemnie. Było za to ciekawie, pozwoliło uporządkować już znane pojęcia i jeśli nie zrozumieć, to przyswoić nowe określenia związane z fizycznymi właściwościami rzeczy nas otaczających. Fizyka? Nie taki diabeł straszny, jak go malują.