(ur. 1 sierpnia 1924 w Dąbrowicy, niedaleko Równego, zm. 29 września 2010 w Paryżu) – francuski fizyk pochodzenia żydowskiego, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 1992 roku.
Urodzony w Polsce, w rodzinie żydowskiej jako Jerzy Charpak. Wraz z rodziną spędził w dzieciństwie dwa lata w Palestynie, po czym powrócił do Polski.[2] W roku 1932 przybył do Francji. W czasie wojny działał w ruchu oporu i został skazany przez sąd w Vichy na dwa lata więzienia. W 1944 został deportowany do obozu koncentracyjnego Dachau (KL),gdzie przebywał do wyzwolenia w 1945 roku. Ukończył Lycée Joffre w Montpellier. W roku 1946 uzyskał obywatelstwo francuskie. Studiował od roku 1945 w École nationale supérieure des mines de Paris w Paryżu, potem rozpoczął pracę naukową. Był współpracownikiem Frédérica Joliot-Curie w Collège de France, specjalizując się w fizyce eksperymentalnej. W 1959 roku rozpoczął pracę w instytucie CERN. W roku 1956 na znak protestu przeciw wydarzeniom na Węgrzech wystąpił z partii komunistycznej.
W 1992 roku otrzymał Nagrodę Nobla za wkład w dziedzinie opracowania detektorów cząstek.