Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szesnastoletnim dziewczęciem nigdy nie byłem, nie jestem i raczej już nie zostanę (wiem, że na upartego istnieją takie "specjalne" operacje, ale cóż... ta bariera wieku... ;) ) więc ocena tej mangi, adresowanej zdecydowanie do dziewcząt nastoletnich, a opowiadającej o losach właśnie szesnastolatek, może być niezbyt obiektywna. Na sam początek autorka zafundowała nam scenę, w której młodziutka główna bohaterka, Nanako, zwraca się do studenta prowadzącego w jej klasie praktyki z zapytaniem, czy ten nie zechciałby zostać jej... starszym bratem! Jak się później okazało właśnie tym tytułowym. Cóż... W tym momencie stwierdziłem, iż wbrew pozorom mam do czynienia z jakąś slapstickową komedią. Niestety pani autorka bardzo szybko wybiła mnie z błędu wystrzeliwując niczym z armaty takimi tematami jak dominacja, znęcanie się psychiczne i fizyczne, wyszydzanie córki autora "poczytnych" pornoli, poszukiwanie orientacji seksualnej, bądź też samobójstwo i walka z nieuleczalną chorobą. No i jeszcze wszystko jest podlane ciężkim sosem dziewczęcych dramatów, które niejednokrotnie z każdej popierdółki tworzą istny armageddon. Sprawczynią tego wszystkiego jest Pani Riyoko Ikeda (autorka pierwszej mangi wydanej w języku polskim przez JPF - niezapomnianej historii o Księciu Józefie Poniatowskim "Aż do nieba"). Muszę się przyznać, iż czytałem ten komiks z wielkim zainteresowaniem. Pani Ikeda jest wręcz fenomenalną scenarzystką. Lektura jest bardzo przyjemna i wciągająca. Nawet wówczas, gdy tematyka jest aż tak złowróżbna jak w "Mój drogi Bracie". Rysunki są kwintesencją lat siedemdziesiątych (komiks powstał w roku 1975) i mi osobiście przypadły one do gustu. Polecam. PS. A ja zacieram rąsie na myśl, iż już niedługo zabiorę się za "flagowe" dzieło Pani Riyoko - "Różę Wersalu".