Co napisał(-a) Ibn Hazm?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: O leczeniu dusz i poskramianiu wad Naszyjnik gołębicy. O miłości i kochankach

Szukasz cytatów z książek Ibn Hazm?

Cytaty z książek autora Ibn Hazm

Ibn Hazm

7,6/10

Urodzony: 07.11.0994Zmarły: 15.08.1069

Abu Mohammad Ali ibn Ahmad ibn Said ibn Hazm - muzułmański teolog i filozof z Andaluzji.
Pochodził z zacnej rodziny o korzeniach perskich, od lat osiadłej w Kordowie. W tym mieście zdobył również doskonałe wykształcenie.
Jego talent szybko dostrzeżono i w krótkim czasie przeniósł się na dwór rządzącego Kordową Almanzora (al-Mansur ibn Abi Aamir). Był również kolegą syna Almanzora, późniejszego kalifa Kordoby, Abdulrahmana Sanchuelo.
Autor około 400 utworów z wielu dziedzin, z których 1/10 dotrwała do naszych czasów.
Zwolennikiem gramatycznej i syntaktycznej interpretacji Koranu.
Wybrane dzieła: "Kitab al-Achlak wa as-Sijar" (polskie wydanie: "O leczeniu dusz i poskramianiu wad", Wydawnictwo Dialog, 1998),"Tawq al-Hamamah" (polskie wydanie: "Naszyjnik gołębicy. O miłości i kochankach", PIW, 1976),"Kitab at-Takrib li Hadd al-Mantik wa-l-Madhal alejchi" ("Próba definicji logiki i wprowadzenie do niej"),"Kitab al-Fisal fi l-Milal wa-l-Ahwa wa-n-Nihal" ("Księga o doktrynach religijnych, szkołach i sektach").http://

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

1998

O leczeniu dusz i poskramianiu wad

Ibn Hazm

8,3 z 3 ocen

34 czytelników 1 opinia

1998

Dodaj na półkę

1976

Naszyjnik gołębicy. O miłości i kochankach

Ibn Hazm

6,8 z 18 ocen

72 czytelników 4 opinie

1976

Dodaj na półkę

Popularne cytaty autora

Cytat dnia

Istnieje pięć stopni miłości. Pierwszym jest upodobanie. Polega ono na tym, że patrzący uznaje oglądaną osobę za piękną albo też wysoko ceni...

Istnieje pięć stopni miłości. Pierwszym jest upodobanie. Polega ono na tym, że patrzący uznaje oglądaną osobę za piękną albo też wysoko ceni jej charakter. Wszystko to mieści się w granicach wzajemnej przyjaźni. Potem jest podziw. Polega na tym, że patrzący pragnie, aby oglądana osoba była zawsze blisko. Potem przychodzi czas na zakochanie, które polega na tęsknocie, gdy się rozstajemy z ukochaną osobą. Dalej jest umiłowanie, polegające na tym, że człowiek jest całkowicie pochłonięty ukochaną osobą. Wreszcie jest namiętność polegająca na prawie całkowitej niemożności jedzenia i picia. Często prowadzi to do choroby albo opętania, a nawet do śmierci. Po tym wszystkim miłość nie zna już końca.

Ibn Hazm, O leczeniu dusz i poskramianiu wad

15 osób to lubi

Ciesz się z obecności człowieka, z którym jesteś, a i on się będzie tobą cieszył.
Ibn Hazm , O leczeniu dusz i poskramianiu wad
7 osób to lubi
Kto patrzy, widzi, że wzrok zakochanego wytrwale śledzi ukochaną osobę, obserwuje jej ruchy, garnąc się do niej jak kameleon garnie się do s...
Kto patrzy, widzi, że wzrok zakochanego wytrwale śledzi ukochaną osobę, obserwuje jej ruchy, garnąc się do niej jak kameleon garnie się do słońca.
Ibn Hazm , Naszyjnik gołębicy. O miłości i kochankach
5 osób to lubi

Zobacz więcej cytatów

Najnowsze opinie o książkach autora

Naszyjnik gołębicy. O miłości i kochankach Ibn Hazm

Gra_ce

ocenił(a) na 711 lata temu

XI wieczny traktat dwudziestokilkuletniego - w czasie pisania- później znanego w tamtej kulturze (andaluzyjskich Arabów) teologa i filozofa. Szczegółowość i rzetelność analizy stanu miłości -choroby, której chory nie chce się pozbyć - wprawia w dobry nastrój i przyprawia o wybuchy śmiechu. Choć temat przecież osiowy i poważny.

Przeczytaj

Naszyjnik gołębicy. O miłości i kochankach Ibn Hazm

Dociekliwy_Kotek

ocenił(a) na 713 lata temu

Przeczytałam też cokolwiek zaskakujący traktat „Naszyjnik gołębicy” Ibn Hazama (dokładniej: Abu Muhhamad Ali ibn Ahmad ibn Sa’id ibn Hazam),arabski, jak sama nazwa wskazuje. Uważam, że jest interesujący dlatego, że nie jest to poradnik ars amandi, jak „Ogród wonnych rozkoszy”, ale psychologiczne ujęcie miłości w jej różnych aspektach z pierwszym rozróżnieniem na miłość i zakochanie, z jakim się spotkałam, oraz na szczegółowe omówienie wszystkich stanów pośrednich i prowadzących do nich. Czy ktoś widział, żeby w XVI wieku w Europie ktoś traktował temat tak poważnie i z takim wdziękiem jednocześnie? U nas zakochany człowiek dopuszcza się dziesiątek nieprzemyślanych rzeczy, a potem można pisać o tym powieści, a przecież gdyby miał świadomość, że być zakochanym i kochać to nie to samo, to nie łamałby życia sobie i innym, nikt też nie ostrzegał przed nudą w związku i nie dawał rad, jak z nią walczyć.

Przeczytaj