Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ponieważ posiadam całą kolekcję Taschen, więc i ten artysta siłą rzeczy znalazł się na półce, choć jego dzieła uważam za obrzydliwe. Tak obrzydliwe jak to jedno, które kojarzy cały świat - Giger to bowiem twórca "Obcego" - bohatera jednej z najsławniejszych hollywoodzkich produkcji... Prawie wszystkie są czarno-białe, o jakiejś paskudnej ponurej tematyce rodem z piekła czy s-f (w tym wypadku bez różnicy). Po raz pierwszy, w całym albumie, nie znajduję ANI JEDNEGO, które by mi się chociaż spodobało (bo o zachwycie to już w ogóle w tym przypadku nie ma mowy...). A przecież tego w sztuce szukam... Zaletą jest na pewno fakt, że tutaj, w przeciwieństwie do innych albumów Taschen, sam artysta jest narratorem. Opowiada o sobie i o tych wydarzeniach ze swojego życia, które najbardziej utkwiły mu w pamięci. Często są to refleksje bardzo błyskotliwe, dowcipne a czasem cyniczne (co lubię szczególnie). Poszukiwaczom piękna odradzam, jednak osobom, które Wielką Sztukę widzą również w seriach kubłów na śmieci, robaków, różnego rodzaju mniej lub bardziej humanoidalnych potworów, do tego z erotycznym akcentem - oczywiście polecam. Nie rozczarują się - to najprawdziwsza i najpaskudniejsza Wielka Sztuka:). A Album wydany został przez Taschen jak zwykle pięknie, choć niestety, jak to często w tej serii bywa: druczek maleńki, przy opisach obrazów już zupełnie tyci, więc osoby ze słabszym wzrokiem chyba w lupę będą musiały się uzbroić...