Galsan Tschinag

Galsan Tschinag (ur. jako Irgit Shynykbai-oglu Dshurukuwaa) - mongolski pisarz.
Przyszedł na świat w Zachodniej Mongolii, w rodzinie Tuwińców, a jego ojciec był szamanem.
Absolwent lipskiego Uniwersytetu Karola Marksa (Karl-Marx-Universität) w NRD (germanistyka).
Po powrocie do kraju został wykładowcą niemieckiego na Narodowym Uniwersytecie Mongolskim (Монгол Улсын Их Сургууль).
W wieku 36 lat pogorszył się u niego stan zdrowia serca. Pomogły mu praktyki szamańskie, i od tej pory stał się ich wielkim zwolennikiem.
Wielki strażnik kultury Tuwińców.
Autor kilkunastu książek w języku niemieckim.
Uhonorowany Nagrodą im. Adelberta von Chamisso (wraz z syryjskim Kurdem, Adelem Karasholim, 1992)
W 2002 roku został odznaczony Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (Verdienstorden der Bundesrepublik Deutschland).
Wybrane siążki pisarza: "Eine tuwinische Geschichte und andere Erzählungen" (1981),"Das Ende des Liedes" (1993, "Koniec pieśni", 2008),"Der weiße Berg" (2000),"Das geraubte Kind" (2004),"Gold und Staub" (2012).