Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sympatyczny, choć nieprzesadnie ambitny zbiorek opowiadań kręcących się wokół kontaktu z obcymi. Rzeczywiście dobre są dwa teksty. Pozostałe cztery są z różnych przyczyn przeciętne. Te dwa dobre to "Zdarzenie w Krahwinkel" Weinfelda, umieszczone później w jego autorskim zbiorze "Władcy czasu" (we wsi zjawia się tajemnicza biała substancja),oraz zamykające zbiór "Wieczorne niebo" Andrzeja Czechowskiego, goszczące wcześniej na łamach pierwszych "Kroków w nieznane" (obcy, zwani Uranidami, rozpoczynają międzygalaktyczny kontakt od uruchomienia na Ziemi punktów sprzedających śmiesznie tanie urządzenia mechaniczne). Oba opowiadania są napisane lekko i z humorem, aczkolwiek to Czechowskiego jest nieco zgrabniejsze i posiada bardziej zwartą formę. Mniej się też zestarzało. Pozostałe teksty to zamieszczony w drugich "Krokach w nieznane", nieco przegadany "Człowiek z aureolą" Konrada Fiałkowskiego (prace ziemskich naukowców nad syntezą antymaterii niepokoją tajemniczych ludzi z aureolami),nudnawy, niezbyt zajmujący, ale opublikowany w pierwszych "Krokach w nieznane" "Lot dalekosiężny" Ryszarda Sawwy (obca cywilizacja postanawia zatrzymać lecącą w stronę Ziemi sondę kontaktową),także Sawwy rozwleczony i fatalnie przewidywalny "Drugi świadek obrony" (NOL-e sabotują wystrzeliwanie sond w konkretny rejon kosmosu),a w końcu niezbyt mądre "Opowiadaj, Dag" Danuty Owadowskiej, cztery lata później włączone do antologii "Wehikuł wyobraźni" (załoga ekspedycji badawczej musi sobie poradzić z nieznaną siłą przejmującą kontrolę nad ich robotami). Lektura książeczki jest dość szybka i - mimo że opowiadania nie porywają jakoś specjalnie - całkiem przyjemna.