Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekendLubimyCzytać223Artykuły
Nagroda Bookera 2023. Poznaliśmy krótką listę nominowanychAnna Sierant2Artykuły
Przeczytaj fragment najnowszej książki Aleksandry Troszczyńskiej – „Miasto grzechu“LubimyCzytać1Artykuły
Mole książkowe, czyli co pożera nasze książki. Uwaga! ZdjęciaAnna Sierant9
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Richard Courant

Źródło: https://www.nap.edu/openbook/0309086981/xhtml/images/p200072a4g78001.jpg
1
8,3/10
Pisze książki: informatyka, matematyka
Urodzony: 08.01.1888Zmarły: 27.01.1972
Niemiecki matematyk, profesor Georg-August-Universität Göttingen.
Studia matematyczne podjął na uniwersytecie we Wrocławiu. Natomiast zawrotną karierę naukową u boku D. Hilberta rozpoczął na uniwersytecie w Getyndze. W latach 1920-1933 r. był dyrektorem instytutu matematycznego, gdzie jego poprzednikami byli: Gauss, Riemann, Klein i Hilbert. Zestaw tych historycznych dla matematyki nazwisk daje wyobrażenie przed jak wielkim wyzwaniem stanął jako kontynuator getyńskiej szkoły matematycznej. Prof. R. Courant temu wyzwaniu sprostał stając się po czasie równie historyczną postacią jak jego wielcy poprzednicy. W Getyndze prowadził badania równań całkowych, rachunku wariacyjnego ale znany jest głównie jako autor klasycznego sformułowania problemów brzegowych fizyki matematycznej.Te ostatnie wniknęły zaś z faktu, iż Getynga w tym czasie była miejscem, gdzie powstawała współczesna fizyka, a Hilbert i Courant stanowili zaplecze matematyczne dla niej. To ich staraniom zawdzięczamy niedościgłe wzorce współpracy matematyków i fizyków. Ich owocem była seria nagród Nobla dla fizyków i nasza mocno zmieniona przez nich rzeczywistość. Ubocznym owocem tej współpracy matematyków i fizyków było wydanie w 1930 r. słynnej monografii "Metody fizyki matematycznej T.I,II." Podręcznik ten stanowił wówczas przełom w relacjach matematyków i fizyków w XX w. Wzorcową współpracę matematyków, fizyków i techników w Getyndze brutalnie przerwali hitlerowcy. Prof. R.Courant jako osoba niepożądana w Niemczech w 1933 r. wyjechał do USA, gdzie w New York University z dobrym skutkiem odbudował swój instytut, poświęcając się nadal problemom fizyki matematycznej. Wyniki były również imponujące tak, iż dzisiaj założony przez niego instytut nosi jego imię, a on sam zaliczany został do najwybitniejszych matematyków amerykańskich. Dla matematyków Prof.R.Courant jest osobą historyczną, szkoda tylko, iż zupełnie nieznaną na Górnym Śląsku gdzie przyszedł na świat i spędził swoją młodość. Należy żywić nadzieję, iż zostanie kiedyś doceniony w swoich stronach rodzinnych.
Studia matematyczne podjął na uniwersytecie we Wrocławiu. Natomiast zawrotną karierę naukową u boku D. Hilberta rozpoczął na uniwersytecie w Getyndze. W latach 1920-1933 r. był dyrektorem instytutu matematycznego, gdzie jego poprzednikami byli: Gauss, Riemann, Klein i Hilbert. Zestaw tych historycznych dla matematyki nazwisk daje wyobrażenie przed jak wielkim wyzwaniem stanął jako kontynuator getyńskiej szkoły matematycznej. Prof. R. Courant temu wyzwaniu sprostał stając się po czasie równie historyczną postacią jak jego wielcy poprzednicy. W Getyndze prowadził badania równań całkowych, rachunku wariacyjnego ale znany jest głównie jako autor klasycznego sformułowania problemów brzegowych fizyki matematycznej.Te ostatnie wniknęły zaś z faktu, iż Getynga w tym czasie była miejscem, gdzie powstawała współczesna fizyka, a Hilbert i Courant stanowili zaplecze matematyczne dla niej. To ich staraniom zawdzięczamy niedościgłe wzorce współpracy matematyków i fizyków. Ich owocem była seria nagród Nobla dla fizyków i nasza mocno zmieniona przez nich rzeczywistość. Ubocznym owocem tej współpracy matematyków i fizyków było wydanie w 1930 r. słynnej monografii "Metody fizyki matematycznej T.I,II." Podręcznik ten stanowił wówczas przełom w relacjach matematyków i fizyków w XX w. Wzorcową współpracę matematyków, fizyków i techników w Getyndze brutalnie przerwali hitlerowcy. Prof. R.Courant jako osoba niepożądana w Niemczech w 1933 r. wyjechał do USA, gdzie w New York University z dobrym skutkiem odbudował swój instytut, poświęcając się nadal problemom fizyki matematycznej. Wyniki były również imponujące tak, iż dzisiaj założony przez niego instytut nosi jego imię, a on sam zaliczany został do najwybitniejszych matematyków amerykańskich. Dla matematyków Prof.R.Courant jest osobą historyczną, szkoda tylko, iż zupełnie nieznaną na Górnym Śląsku gdzie przyszedł na świat i spędził swoją młodość. Należy żywić nadzieję, iż zostanie kiedyś doceniony w swoich stronach rodzinnych.
8,3/10średnia ocena książek autora
17 przeczytało książki autora
115 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Co to jest matematyka? Richard Courant 
8,3

To klasyczne dzieło matematyki popularnej, napisane w latach 40-tych ubiegłego wieku przez czołowych ówczesnych matematyków, niewiele się zestarzało. Ambicją autorów było przedstawienie najważniejszych działów matematyki w formie w miarę lekkiej, ale nie unikając formalnych rozważań, twierdzeń i dowodów. Trzeba przyznać, że im się to udało.
Wróciłem do tej książki po latach znów z wielką przyjemnością. Autorzy zaczynają od rzeczy łatwych i oczywistych, a kończą na zaawansowanych teoriach, hipotezach i twierdzeniach. Co ciekawe, niektóre z omawianych twierdzeń pozostawały wciąż nierozstrzygnięte w czasach gdy książka była pisana. I tak mówiąc o teorii liczb, autorzy przedstawiają Wielkie Twierdzenie Fermata udowodnione dopiero w latach 90-tych. Zaś przedstawiając topologię dochodzą do twierdzenia o czterech barwach, które udowodniono dopiero niedawno.
Jest to wciąż wspaniałe dzieło, przydatne zwłaszcza dla tych uczniów, których pasjonuje matematyka i którzy chcą się dowiedzieć czegoś ponad program szkolny. Tu dygresja: w czasach okropnej komuny wykładano w szkołach średnich rachunek różniczkowy i całkowy, teraz go nie ma, a w książce Couranta i Robbinsa przedstawiony jest wspaniale. Poza tym mamy tu wprowadzenie do teorii liczb, algebry, liczb zespolonych, geometrii (w tym geometrii nieeuklidesowej),topologii. Jak już pisałem, każdy rozdział zaczyna się stosunkowo prosto, ale dość szybko wykład staje się dosyć wymagający, autorzy oczekują od czytelnika wysiłku, zaangażowania i oczywiście zaciekawienia tematem.
Może najciekawsze w tym wszystkim jest obcowanie z myślą, rozumowaniem, argumentacją wybitnych matematyków. Dowiadujemy się jakie są ich poglądy na naukę, przy okazji dostajemy sporo wiadomości z historii matematyki.
Jak już pisałem, książka niewiele się zestarzała i stanowi świetną podstawę do dalszych studiów. Bardzo ją polecam wszystkim tym, którzy interesują się matematyką, doceniając jej piękno i znaczenie, oraz chcą wiedzieć więcej o królowej nauk.
Co to jest matematyka? Richard Courant 
8,3

Jestem studentem matematyki i po książkę sięgnąłem w celu pogłębienia wiedzy na temat historii matematyki, jej podstaw, ewolucji paradygmatów i pojęć - chciałem się dowiedzieć co to jest matematyka. Miałem wszelkie podstawy by stawiać względem tej książki takie oczekiwania, już choćby po samym tytule. Czy dowiedziałem się co to jest matematyka? Nie. Dowiedziałem się głównie co to jest geometria, a i to w mało przystępny sposób. Autorzy stawiali sobie za cel przybliżyć wizerunek królowej nauk i zachęcić czytelnika do dalszej lektury, jednak obawiam się, że efekt jest diametralnie przeciwny.