Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Strzelczyk opowiada historię słowiańskiego Połabia w oparciu o losy postaci unieśmiertelnionych w zachowanych źródłach. Czy to książkowa dyskusja z Arturem Szrejterem, który kilka lat wcześniej opublikował "Pod pogańskim sztandarem" - swoisty poczet książąt Połabia? Chyba nie, ale z pewnością praca Strzelczyka dobrze uzupełnia nieco toporną i jednowymiarową książkę Szrejtera. Najbardziej cenne jest umieszczenie dziejów Obodrytów, Wieletów, Serbów i Stodoran w szerszym kontekście politycznym, dzięki czemu łatwiej zrozumieć przyczyny ich chwilowych zwycięstw i ostatecznej klęski. Na każdym kroku wychodzi ogromna wiedza autora. Mimo popularnego charakteru sporo tu czysto naukowych niuansów, jak relacja z dyskusji na temat niewyjaśnionej do dziś słowiańskiej nazwy Brandenburga. Zaczynamy co prawda w XVIII wieku, wraz z podróżą Jana Potockiego do hanowerskiego Wendlandu (kraju Drzewian),by później przenieść się do VII wieku i księcia Serbów Derwana. Po kolei śledzimy losy m.in. takich władców, jak Drogowit z epoki karolińskiej, Tęgomir z czasów ottońskich Henryk Gotszalkowic, panujący u Obodrytów w czasach Krzywoustego i wielu innych. Gawęda kończy się na drugiej połowie XII wieku i słynnym Niklocie oraz Jaksy z Kopanicy. Osobiście z przyjemnością przeczytałbym jeszcze dodatkowy rozdział o pierwszych słowiańskich książętach meklemburskich, jak np. Henryk Borwin. Ze wstępu dowiadujemy się, że książka powstała na bazie cyklu artykułów o Połabiu publikowanych przez lata w jednym z niszowych czasopism. Gawędziarski, pełny dygresji styl autora powoduje, że każdy z rozdziałów można czytać osobno, jak i w porządku chronologicznym. Brakuje niestety rozdziału, który dopełniłby i spiął klamrą całość. Dlatego warto również sięgnąć po "Słowian Połabskich" tego samego autora.