Bogdan Daleszak

Prawdę powiedziawszy, trochę męcząca lektura. Oś fabuły stanowią dwa pozorne samobójstwa, wokół których kręci się grupka zawziętych dziennikarzy; na drugim planie snuje się wątek młodego złodzieja o światowych aspiracjach, nie bez związku z obranym przezeń przestepczym fachem. No, a w tle oczywiście dzienni funkcjonariusze MO, jakżeby inaczej. Jak już pisałem w innej opinii, książki Daleszaka wyróżnia spośród innych milicyjnych kryminałów głównie miejsce akcji - tym razem głównie Wrocław. Jak chodzi o ten konkretny tytuł, to męczący jest właśnie ów główny wątek domniemanych samobójstw - jakaś psychodrama, gadki o depresjach i generalnie życiowych ciapach, z taką naleciałością, że to nie te "ofiary" są winne swojego badziewnego losu. Wątek zlodziejski i milicyjny bez zastrzeżeń. Szczerze mówiąc, polecam jedynie fanom gatunku.