Carrie Austen

Julie, Rosie, Becky i Allie - cztery serdeczne przyjaciółki - postanawiają założyć firmę "Baw się z nami" polegającą na organizacji przyjęć urodzinowych dla dzieci. Dziewczyny czerpią z tego mnóstwo korzyści: zarabiają dużo pieniędzy, ale przede wszystkim same świetnie się bawią, organizując takie imprezy. Ale wspólny interes może przynieść dużo szkód, od tych najbardziej błahych, jak zwykła kłótnia, aż do tych o koszmarnych skutkach, jak popsucie wymarzonych planów... Już niedługo szkolna zabawa. Julie i jej najlepsza przyjaciółka Rosie wprost nie mogą się tego doczekać. Dziewczyny rozważają, w co się ubrać i jak umalować. Ale Julie ma mały problem: chciałaby, aby na imprezę zabrał ją wymarzony chłopak, ale sama nie wie, czy ona się mu podoba (typowy problem...). Lecz to nie wszystko: Becky w imieniu całej czwórki (reszta dziewczyn nic o tym nie wiedziała) organizuje przyjęcie dla pewnej dziewczynki w ten sam dzień, kiedy urządzana jest szkolna zabawa! Nie obejdzie się bez kłótni przyjaciółek. A do tego wszystkiego Julie łamie nogę. Gorzej chyba już być nie może... A jednak - jest gorzej. Chodzi mi o tę książkę. Spójrzcie na tytuł: "Wymarzony chłopiec Julie". Od razu kojarzy się z jakimiś randkami, pierwszymi miłościami itp., itd. No i o tym między innymi jest. Taka typowa historyjka. Książka napisana została z punktu widzenia Julie, bo to o niej opowiada ta część serii. Każdy tom opowiada o innej dziewczynie, a czasami kilka razy pojawia się o tej samej (a wszystkich tomików jest całkiem sporo). A ja myślałam, że będzie dużo humoru, że będzie się z czego pośmiać, a tu... nic. To zwyczajna historyjka, którą się przeczyta w kilka godzin i jeszcze szybciej się o niej zapomni. Porusza typowe problemy niektórych nastolatek (a może i większości),dotyczących zwłaszcza chłopaków, pierwszej miłości, przyjaźni. Wydanie jest stare, około z 1992 roku, dokładnie nie wiem, bo książkę oddałam do biblioteki. Być może wtedy książki o rozterkach młodych dziewczyn były modne, tak jak dzisiaj powieści o wampirach (choć i o problemach nastolatek nadal często czytamy)? Sama nie wiem, jeszcze mnie wtedy nie było na świecie :) Może niektórym, którzy czytali tę serię książek, się ona spodobała, ale na pewno nie mi. Owszem, miło i przyjemnie się czytało, ale nic więcej. Nie jestem tak bardzo zachwycona ani uradowaną tą powieścią dla nastolatek. Ale jeśli chcecie przeczytać - śmiało! To tylko moja opinia ;) Zamierzam jeszcze przeczytać kilka książek z tej serii, by dowiedzieć się, czy inne są takie same jak "Wymarzony chłopiec Julie", czyli raczej nieciekawe, czy też może znacznie lepsze i bardziej obfitujące w dobry humor. Akurat ten tomik to lektura dla tych, którzy nie mają pod ręką nic ciekawego. Zwyczajna książka na jeden wieczór. http://ksiazki-moim-zyciem.blogspot.com/2012/07/carrie-austen-wymarzony-chopiec-julie.html