Gottfried August Bürger

W tej książce najciekawszy jest styl opowieści, wzięty z pijackich gawęd przy kolejnej już opróżnianej butelce. Opowieści są po prostu niestworzone, szczególnie wyróżniająca się jest pierwsza część przygód, przed rozpoczęciem omawiania przygód na morzu (dałbym jej 10/10). Te drugie napisane są jakby inną ręką i są zbyt zawiłe jak na pijackie opowiastki (dałbym im 6/10). Aby oddać klimat opisywanych przygód, podaję kilka najciekawszych cytatów: "Odkryłem panewkę, skierowałem broń w kierunku dzikiego ptactwa i walnąłem się pięścią w oko. Uderzenie było tak silne, że świeczki stanęly mi znów przed oczami. To wystarczyło by zapalić proch na panewce." (rozdział: Przygody na polowaniu) "[...] wpadłem w błoto po uszy i byłbym tam zginął niezawodnie, gdybym siłą ramienia nie podniósł się za włąsny harcap, dzięki czemu wydobyliśmy się z bagna wraz z mym koniem" (klasyk: harcap--warkoczyk z tyłu głowy) (Przygody barona Munchhausena w wojnie z Turkami) "Natychmiast wyskoczyłem z powozu i począłem wyprzęgać konie. Później chwyciłem na barki pojazd wraz z bagażami i z tym ciężarem dałem susa w pole[...]" (W niewoli u Turków, podróż na Księżyc i powrót do ojczyzny) A tu etymologia pewnego powiedzenia o kacu: "- Czego tak słuchasz, mój przyjacielu - zawołałem do niego. - Słucham jak trawa rośnie - odpowiedział." (5 przygoda na morzu) "Umieściłem w [procy] bombę i strzeliłem w sam środek zebranego tłumu. Wybuchła dotknąwszy ziemi i zabiła wszystkich zebranych, z wyjątkiem dwu oficerów angielskich, którzy na szczęście zostali już powieszeni[...]" (Baron podejmuje swą opowieść) "Fakt ten wyjaśnił mi całą zagadkę. Jasne było, że przebyłem Ziemię na wylot i wypadłem przez Etnę na Morze Południowe!" (Podróż lądem i inne ciekawe przygody)