- Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik3
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać13
Alfred Döblin
Zaangażowanie Döblina w tak kluczowe ruchy europejskiej awangardy, jak futuryzm, ekspresjonizm, dadaizm i Nowa Rzeczowość (Neue Sachlichkeit),skłoniło krytyczkę Sabinę Becker do nazwania go "być może najważniejszym przedstawicielem modernizmu literackiego w Berlinie". W 1979 Günter Grass ufundował Nagrodę im. Alfreda Döblina (Alfred-Döblin-Preis),która jest przyznawana co dwa lata przez berlińską Akademię Sztuki (Akademie der Künste) i Kolokwium Literackie w Berlinie (Literarisches Colloquium Berlin). W 2004 na miejscu nieistniejącego obecnie domu Alfreda Döblina na Starym Mieście w Szczecinie odsłonięto tablicę pamiątkową.
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Młody, tęgi pan w rogowych okularach siedzi na krześle i je obiad. Patrzysz na niego i konstatujesz: ma przed sobą dymiący talerz ze zrazami...
Młody, tęgi pan w rogowych okularach siedzi na krześle i je obiad. Patrzysz na niego i konstatujesz: ma przed sobą dymiący talerz ze zrazami, sosem i kartoflami i zamierza wszystko po kolei pochłonąć. Rozgląda się dookoła, a przecież nie ma w pobliżu nikogo, siedzi przy stole sam, a jednak niepokoi się, kraje i rozgniata jedzenie, wsuwa je szybko do ust, raz, dwa, raz, dwa, a kiedy tak pracuje (raz, dwa, raz, dwa),kraje,gniecie i pochłania wącha i łyka - oczy jego obserwują topniejąc zawartość talerza, strzegą jedzenia jak dwa złośliwe psy i taksują jego objętość. Jeszcze jeden kęs - ostatni. Koniec - jest gotów, teraz wstaje, gruby i ociężały, zeżarł już wszystko, może zapłacić.
Najważniejsze w człowieku to jego oczy i nogi. Trzeba umieć patrzeć na świat i znaleźć do niego drogę.
1 osoba to lubiCzy jesteśmy już nic niewarci dlatego, żeśmy coś raz przeskrobali? Wszyscy, co kiedyś siedzieli, mogą się znowu podnieść, cokolwiek by zrobi...
Czy jesteśmy już nic niewarci dlatego, żeśmy coś raz przeskrobali? Wszyscy, co kiedyś siedzieli, mogą się znowu podnieść, cokolwiek by zrobili.
osób to lubi