Marta Aleksandra Balińska

Marta Balińska „Ludwik Rajchman. Życie w służbie ludzkości” Obok ONZ jedna z najbardziej rozpoznawalnych instytucji pomocowych na świecie, która została założona 11 grudnia 1946 roku. Mowa o UNICEF, której pierwszym założycielem, a później prezesem, polski działacz – Ludwik Rajchman. Jego wykształcenie bakteriologa, pasja społecznika musiała się przekuć w silny pęd, by móc pomagać najuboższym i najbardziej potrzebującym. Jego postać nierozerwalnie będzie się łączyć z inną znaną postacią tamtych czasów – Heleną Radlińską, która była jego siostrą, a po dziś dzień jest utożsamiana z pedagogiką społeczną. Ludwik Rajchman był jak na swoje czasy postacią jakże kontrowersyjną. Jego poglądy polityczne, sympatie, zachowania, nieustępliwość a nade wszystko pochodzenie żydowskie nie sprzyjały. Książka na pewno nie jest w 100% obiektywna, bo ciężko o nią, gdy autorem jest prawnuczka Rajchmana, która nie poznała go nawet. To na pewno minimalnie psuje efekt, bo Marta Balińska w kółko podkreśla (na pewno nie bez powodu) dokonania swojego pradziadka. Dzięki niemu w latach 1920-1921 był współorganizatorem Komisji Epidemiologicznej Ligi Narodów. W 1929 roku, i od 1930 do 1931 był doradcą medycznym w Chinach dla Czang-Kaj Szeka. Bardzo możliwe że właśnie wtedy Rajchamn zafascynował się tak Chinami, i gdy tylko mógł to tam wracał. Lista jego osiągnięć jak na tamte czasy mogły robić wrażenie – choćby szerokie zastosowanie standaryzacji biologicznej środków leczniczych, klasyfikacji przyczyn zgonów czy zbieranie ogólnie dostępne informacje o poszczególnych epidemiach. Wyróżniało go jego społeczne poczucie misji – jak na tamte czasy, rzadko spotykane podejście, bez którego nie udałoby mu wprowadzić tylu innowacji w dziedzinie higieny i zdrowia publicznego. Jeszcze wiele bym mogła napisać, ale nie o to chodzi. Bowiem to książka którą warto poznać, i dlatego polecam. 6/10