Również i tym razem pochłonęłam te „Opowieści niesamowite” w szybkim tempie. W tym przypadku jednak byłam szczerze zainteresowana treścią i przywitałam koniec z lekkim żalem. Te wszystkie rosyjskie opowiadania mają jedną wspólną cechę: są literacko bardzo przystępne dla czytelnika. Wprost się płynie przez te pomysłowo napisane opowieści. W dodatku dostajemy praktycznie same XIX wieczne sławy. Kto nie zna Gogola, Puszkina, Dostojewskiego czy Tołstoja? W tej książce czytelnik będzie miał okazję zapoznać się z ich krótszymi formami.
Miałam kilku faworytów, ale na ogół wszystkie opowieści posiadały w sobie coś magnetycznego. Oczywiście jako fan horroru interesował mnie szczególnie ten aspekt i tu muszę przyznać, że nie zostałam na tym polu rozczarowana. Co za atmosfera, co za pomysłowość. Dla mnie była nawet inspirująca, gdyż do głowy przychodziło mi mnóstwo pomysłów do własnych opowiadań, które chciałabym przenieść na papier.
Nie należy też zapomnieć o świetnie napisanym wstępie René Śliwowskiego i posłowiu Macieja Płazy, które zostawiłam sobie na sam koniec. Poświęcono też znacznie więcej miejsca na autorów opowiadań, nie ograniczając się jedynie do skromnych wpisów przed danym opowiadaniem. Ogólnie jest to bardzo udany zbiór, którego można polecić nie tylko samym miłośnikom literatury rosyjskiej.
Interesujący zbiór opowieści niesamowitych, zawierających opowiadania wielu słynnych rosyjskich pisarzy klasyki literackiej (m.in. Fioroda Dostojewskiego, Antona Czechowa czy Aleksandra Puszkina). Przyznam, że ciekawsze wydały mi się utwory tu zawarte niż w pierwszym tomie (literatura francuska).
LAFERTOWSKA MAKOWNICA opisuje konszachty diabelskiej staruchy. SAMOTNY DOMEK NA WYSPIE WASILIEWSKIEJ opowiada o fatalnym kompanie zabaw. DAMA PIKOWA Puszkina to zdecydowanie jedno z najlepszych utworów w zbiorze (karciana zemsta starej hrabiny). Dziwaczną opowieścią jest BAJKA O ZMARŁYM CIELE, gdzie zgłasza się ktoś niewidzialny do urzędu po własne zwłoki. WIJ traktuje o filozofie i wiedźmie. W SZTOSIE mamy do czynienia z grą w karty z tajemniczym staruszkiem z wizjami kobiecej piękności w tle. RODZINA WILKOŁAKA to najbardziej zombistyczne opowiadanie trzymające w napięciu od początku do końca. BOBEK ukazuje cmentarne dialogi umarlaków ukazujące zepsucie rosyjskiego społeczeństwa. PIEŚŃ TRIUMFUJĄCEJ MIŁOŚCI opiewa trójkąt miłosny z zazdrością w tle. ZJAWA W ZAMKU INŻYNIERYJNYM przedstawia żarty uczniaków wobec nielubianego pryncypała. Bohaterem CZARNEGO MNICHA jest przewrażliwiony naukowiec, cierpiący na manię wielkości. Absolutnie jedno z lepszych, bądź najlepszych opowiadań jakie w ogóle kiedykolwiek przeczytałem – wskazać, że autorem jest sam Czechow, a więc mistrz krótkiej formy literackiej... SIOSTRY Z ZAGADEK KRYMINALNYCH to tragedia rodzinna z udziałem trzech sióstr i zakochanego w nich mężczyzny z imaginacją w tle. MALEŃKI CZŁOWIEK to zjadliwa i zarazem humorystyczna opowieść o recepcie na niski wzrost z nieobliczalnymi konsekwencjami. Prawdziwą analityczną perełką jest BAJKA STAREGO PROKURATORA – wyśmienita psychologiczna przypowieść o zbrodniarzu i karze, której sam Dostojewski by się nie powstydził.
Na końcu znajduje się posłowie Macieja Płazy, gdzie zawarta jest ciekawa analiza utworów, w szczególności ostatniego... oraz Noty o autorach Rene Śliwowskiego, gdzie dowiadujemy się m.in. że Dostojewski uznał będącą w zbiorze, słynną DAMĘ PIKOWĄ Puszkina za szczytowe osiągnięcie literatury fantastycznej.