Kay Langdale

Najwyższą ocenę dałabym za wrażliwość autorki, umiejętność pisania z perspektywy wielu bohaterów. Zachwycona początkiem, później trochę mniej ekscytacji ze względu na średnio wiarygodne niektóre wątki. Ale odczucia pisane z perspektywy syna Evie, Feliksa poruszyły moją czułą strunę mamy, łzy mi się zakręciły. A wkurzałam się czytając rozdział Vera (pewnie nie ja jedna). Niektóre fragmenty takie prawdziwe, dosadne, nie koloryzujące - podobały mi się, inne trochę za bardzo ckliwe, sztuczne dlatego całość oceniam dobrze a nie b. dobrze. Mam wrażenie że autorka ma potencjał ale tutaj go nie wykorzystała w pełni. Za wrażliwość i prawdziwą momentami ocenę rzeczywistości, ludzi, dylematów brawo i dla tych fragmentów warto było.