Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Znakomicie napisana historia rodu Sobieskich. Choć związek Jana Sobieskiego i Marii Kazimiery z dość oczywistych względów stanowi lwią część książki, to autorka nie pominęła informacji o ich przodkach, a także opisała dzieje ich potomków. I właśnie te rozdziały mogą wzbudzić niemałe zainteresowanie, bo nie ma co ukrywać, że nic na ten temat nie znajdziemy w oficjalnych podręcznikach historii. W swojej książce pani Skrzypietz oddaje sprawiedliwość Sobieskiej, co bardzo mi się podoba, bo czarny PR, jaki urządzono królowej jakoś nie pasuje mi do persony, pozostającej w związku z Janem Sobieskim, który dosłownie uwielbiał ziemię, po której stąpała... Nie najlepiej świadczyłoby to o nim, gdyby swoje uczucia ulokował tak kiepsko, jak to do tej pory było przedstawiane w literaturze fachowej i popularnej. Dużym plusem opracowania jest płynna narracja oraz wstawki wyjaśniające obyczajowość, czy zwyczaje epoki, dzięki czemu łatwiej zrozumieć pewne aspekty zachowań ówczesnych ludzi. Autorka sprawnie rozprawia się z mitem wolnej elekcji i jasno pokazuje, że z czym jak z czym, ale z wolnością wybory króla nie miały za wiele wspólnego. Do tego ta zależność od cesarza, cara, króla francuskiego, czy szwedzkiego! Doprawdy interesy wszystkich europejskich mocarstw okazywały się ważniejsze niż dobro Rzeczypospolitej. A niechęć do Sobieskich i obawa przed jeszcze większym wyniesieniem tego rodu była w kraju tak wielka, że wszelkie trudy wzmocnienia władzy królewskiej były skutecznie torpedowane. I tym oto sposobem, przy pomocy krótkowzrocznej i zachłannej magnaterii oraz sprytnie zmanipulowanych mas szlacheckich świetność Polski i jej zwycięstwa dość szybko stały się odległym wspomnieniem... Osobiście liczę na to, że autorka nie poprzestanie na tej książce i zgodnie z mglistą zapowiedzią wyrażoną w ostatnim zdaniu, zdecyduje się opisać losy wnuków i prawnuków Jana i Marii Kazimiery.