Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kryminał Anny Kłodzińskiej „ Złota bransoleta” został po raz pierwszy wydany w 1958 roku. Dawno dość. 😁 To były czasy, gdy pomoc społeczeństwa była bardzo ważna dla milicji. Czasy gdy panował jazz a gdy się czytało to się wyłączało zupełnie, nieprzytomnym się było. 😵 Czasy gdy pielęgniarki tytułowano siostrami. Istniała Eneref czyli Niemcownia a kosztowne gałganki kupowało się w komisach. W Warszawie na Nowym Świecie, w luksusowym komisie (a nie ma w nim telefonu) zostaje zabity ekspedient, Andrzej Zadrożny. Jest podejrzenie, że w sklepie nielegalnie handlowano złotem. Śledztwo w sprawie śmierci ekspedienta prowadzi kapitan Szczęsny. Przystojniak zwany Białym kapitanem. Gwiazda milicji warszawskiej. Szczęsny wydając rozkazy podwładnym zwraca się do nich w formie : wiecie, słuchajcie, zadzwońcie. A że telefonów mało, to kapitan co jakiś czas wysyła do telefonu milicjanta z rozkazem – zadzwońcie, właśnie. Major Daniłowicz, szef Szczęsnego, również posługuje się nowoczesną , jak na tamte czasy, technologią. Telefonami i dalekopisami. Mnie najbardziej bawił malarz Ignacy Reszke. Śmieszny pan. Ekscentryk. Jak na artystę przystało stuknięty nieco. Kryminał z myszką, przyjemna lekcja historii.