Najnowsze artykuły
Artykuły„Psychoza”, „Lśnienie”, „Zagłada domu Usherów”, czyli różne oblicza motywu szaleństwa w literaturze
17
ArtykułyCzytamy w weekend – Światowy Dzień Zwierząt 2024
327
ArtykułyReese Witherspoon i Harlan Coben piszą wspólną powieść. Premiera thrillera już w przyszłym roku
30
Artykuły„Smok Diplodok” już w kinach, czyli komiksowi bohaterowie na wielkich ekranach5
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2005
1999
Tysiąc kulek Peter Pohl 
Moim zdaniem ludzie dzisiaj zatracili system wartości.Gonią za czymś co nie jest do końca ważne.Kult pieniądza i sławy jest wszędzie na około tylko szkoda,że nikt nie uczy jak radzić sobie z emocjami.Dlaczego ?? Bo nikt tego nie umie.Tylko nie którzy gubią się tak,że jedynym dla nich wyjściem jest wejście na drogę karną.
Na samym początku poznajemy trójkę dzieci Asa,Markus i Allana.Asa oraz Markus przyjaźnią się od najmłodszych lat. Dwóch chłopców już w przedszkolu zawiązuje braterstwo krwi.Asa za to zajmuje się deską Galtona,jedynym jej zajęciem staje się robienie statystyk.Historia Allana łączy całą trójkę.
Allan od zawsze był trudnym dzieckiem.Zaniedbany przez rodziców i nie udolność wychowawców jeszcze to pogłębiały. Pewnego dnia dziecko zawziętości i nie mocy przyrzekło,że "da popalić" swojej wychowawczyni.Dotrzymuje słowa.Markus jest pomiędzy młotem a kowadłem.Asa ma trudny wybór przed sobą.Nie chce opowiadać całej książki jestem pewna że jest warta uwagi.
W bibliotece zastanawiałam się dlaczego kulki.A to po prostu symbol- kulki to my ludzie , tablica Galtona nasze życie i wybory. Nie ma rodziny bez problemów w każdej jest coś w jednej choroba,drugiej patologia.Nawet w tych na pozór idealnych.No właśnie POZORY gdyby nie one moim zdaniem życie głównych bohaterów potoczyło się całkowicie inaczej.
Tysiąc kulek Peter Pohl
Zastanawiają mnie te negatywne opinie. To naprawdę niezła książka. Absolutnie NIE CZYTAĆ opisu z tyłu, bo to zupełnie nie jest "mroczny thriller dla młodzieży". To odpycha, umówmy się. Zła klasyfikacja sprawia, że czytelnik się zawodzi, bo dostaje coś innego, niż oczekuje.
To historia łącząca analityczne myślenie z zagmatwanymi emocjami nastolatków, bo mając 17 lat myślimy tak lub bardzo podobnie. To taki wiek, kiedy nie do końca wiemy, które decyzja będzie dobra i czego tak naprawdę chcemy. Popełniamy błędy i potem żałujemy, a najbardziej na świecie boimy się samotności.
Kulki nie są skomplikowane - chodzi o przypadkowość i prawdopodobieństwo. Fascynująca pasja głównej bohaterki, bo inna. Nie nam drugiej takiej książki, w której bohaterka radzi sobie z rozwiązywaniem problemów dzięki swojej pasji do nauk ścisłych. Wcale nie musicie rozumieć fizycznych zależności, dlatego kulki wpadają w tę lub w tę przegrodę - przełóżcie to na nasze życie. Prawdopodobieństwo. Zrozumiałam to, kiedy Asa wdała się w dyskusję z nauczycielem na temat Hitlera.
No fascynujące!
Bardzo kibicowałam Asie i Marcusowi, bo doskonale rozumiałam ich wahania, emocje i zachowania. Byli nastolatkami i gubili się, po prostu.
Powtórzę, że jestem zaskoczona taką marną oceną - mi lektura bardzo się podobała i ja POLECAM. Nie było momentu, w którym się gubiłam, nie wiem, jak można się pogubić, bo fabuła nie jest ani trochę skomplikowana - a kulki wyjaśnia "posłowie" (mechanizm, bo jak już wspomniałam, ja odniosłam je do życia, tak po prostu, i nie miałam żadnych problemów z połączeniem fizyki z rzeczywistością).
