Bogusław Śliwerski


- Pisze książki: publicystyka literacka, eseje, historia, nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.), popularnonaukowa, inne
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
Prof. dr hab. BOGUSŁAW ŚLIWERSKI – badacz współczesnej myśli pedagogicznej, teorii wychowania, polityki oświatowej i edukacji alternatywnej na świecie; w latach 1977–2008 związany naukowo z Uniwersytetem Łódzkim, a następnie jako prof. zw. z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Łodzi i z Dolnośląską Szkołą Wyższą we Wrocławiu; wiceprzewodniczący Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego.
W ostatnich latach wydał m.in. książki:
• Współczesna myśl pedagogiczna. Znaczenia. Klasyfikacje. Badania
(Impuls, Kraków 2009);
• Problemy współczesnej edukacji. Dekonstrukcja polityki oświatowej III RP
(WAiP, Warszawa 2009);
• Ped@gog w blogosferze 2008–2009 (Impuls, Kraków 2009);
• Przyrzeczenie harcerskie. Historia. Metodyka. Manipulacje
(Impuls, Kraków 2009);
• [red.] Teoretyczne podstawy edukacji alternatywnej (Impuls, Kraków 2009);
• Ped@gog w blogosferze (Impuls, Kraków 2008);
• Pedagogika dziecka. Studium pajdocentryzmu (GWP, Gdańsk 2007);
• [red.] Pedagogika alternatywna. Postulaty, projekty i kontynuacje,
t. I: Teoretyczne konteksty alternatyw edukacyjnych i wychowawczych
(Impuls, Kraków 2007);
• [red.] Pedagogika alternatywna. Postulaty, projekty i kontynuacje,
t. II: Innowacje edukacyjne i reformy pedagogiczne (Impuls, Kraków 2007);
• [red.] Pedagogika, t. I–III (GWP, Gdańsk 2006);
• [współred. Z. Kwieciński] Pedagogika. Podręcznik akademicki, t. I–II
(PWN, Warszawa 2003).
- 144 przeczytało książki autora
- 100 chce przeczytać książki autora
Wszystkie książki i czasopisma
Cytaty
Kolejnym celem wychowania jest umożliwienie dziecku polubienia i zaakceptowania siebie oraz zdobycia poczucia własnej wartości".
Kolejnym celem wychowania jest umożliwienie dziecku polubienia i zaakceptowania siebie oraz zdobycia poczucia własnej wartości".
Zobacz więcejIstota i zakres harcerskiego wychowania i środowiska wychowawczego Odpowiadając na pytanie, co jest istotą wychowania harcerskiego, mam na uwadze nie tylko wiedzę teoretyczną o tym fenomenie, zawierającą jego uzasadnienie czysto zewnętrzne, tkwiące w określonych poglądach, doktrynach, naukowych podejściach czy stanowiskach, ale i sferę praktyczną, jego codzienny wymiar wpisujący się w dzieje i biografie jednostek ludzkich, pokoleń, kultur czy społeczeństw. Idea wychowania ulegała w ciągu historii różnym interpretacjom, stając się dla scjentystycznie zorientowanych pedagogów niepokojąco wieloznaczną, brzemienną w treść, a w związku z tym niepodatną na empiryczną weryfikację i uściślenie. Praktyka wychowawcza natomiast biegła i nadal sytuuje się niejako obok ewoluujących teorii, nie odwołując się do bogactwa myśli i naukowych konstatacji. Oprócz celowych aktów pedagogicznych występują także oddziaływania intuicyjne, które są podświadomym syntetyzowaniem znanych sposobów wychowawczych lub też naśladowaniem jednego z nich w wyniku często długich lat praktyki, obserwacji i kumulacji doświadczeń. Z biegiem lat zmieniają się cele wychowania, gdyż dokują się w państwie z różną częstotliwością i głębią transformacje polityczne, a tym samym także ideologiczne. W oczekiwaniach władz rządzących zawsze stanowiło to powód do formułowania izomorficznych do ich programów politycznych oczekiwań wobec harcerstwa, ale jedno nie ulega wątpliwości, że ich wspólnym mianownikiem było dążenie do inkulturacji i samowychowania młodych pokoleń.
Istota i zakres harcerskiego wychowania i środowiska wychowawczego
Odpowiadając na pytanie, co jest istotą wychowania harcerskiego, mam na uwadze nie tylko wiedzę teorety...